معنی تانا در لغت نامه دهخدا

عباس اقبال در تاریخ مغول بندری را به نام تانا ذکر می کند: ... مخصوصاً در دو محل ’تانا’ یعنی بندر آزف و بوسفور نیز صاحب تأسیسات تجارتی شدند ... (ص 568)، رجوع به ص 569 همان کتاب شود، با صراحتی که در این دو موردمشاهده می شود، منظور مؤلف مصب رود ’دن’ باید باشد که یونانیان قدیم آن را ’تانائیس’ می گفته اند، رجوع به تانائیس و ’دُن’ شود

معنی تانا در لغت نامه دهخدا

رودی به ’لاپونی’ که فنلاند را از نروژ جدا سازد و به اقیانوس منجمد شمالی می ریزد و درازی آن در حدود 402 هزار گز است

معنی تانا - جستجوی لغت در جدول جو

تانا

لغت نامه دهخدا

تانا

لغت نامه دهخدا

نانا

(دخترانه)

پدر و مادر، نعناع

فرهنگ نامهای ایرانی

زانا

(پسرانه)

دانشمند

فرهنگ نامهای ایرانی

هانا

(دخترانه)

پناه، امید، نفس، فریاد

فرهنگ نامهای ایرانی

مانا

(دخترانه و پسرانه)

مانند، ماندنی، پایدار

فرهنگ نامهای ایرانی

تانیا

(دخترانه)

نام مستعار

فرهنگ نامهای ایرانی

تارا

(دخترانه)

ستاره، ستاره

فرهنگ نامهای ایرانی

تابا

(دخترانه و پسرانه)

تابنده، تابان

فرهنگ نامهای ایرانی

دانا

(پسرانه)

عاقل، خردمند

فرهنگ نامهای ایرانی

جانا

(دخترانه)

ای جان، ای عزیز

فرهنگ نامهای ایرانی

تینا

(دخترانه)

سفال، گل، هم ریشه با طین عربی است

فرهنگ نامهای ایرانی

توانا

(پسرانه)

نیرومند، پرقدرت

فرهنگ نامهای ایرانی

تمنا

(دخترانه)

آرزو

فرهنگ نامهای ایرانی

رانا

(دخترانه)

مصحف رایای انار

فرهنگ نامهای ایرانی

سانا

(پسرانه)

سهل، آسان، راحت، گویش محلی صنعا پایتخت یمن که قهوه آن معروف است

فرهنگ نامهای ایرانی

تاناک

کسی که در وقت تکلم بیشتر حرف ’ت’ را تکلم کند، (ناظم الاطباء)، گوینده ای که در سخن گفتن ’تا’ بسیار آرد: تمتمه، سخن ’تاناک’ یا ’میم ناک’ گفتن، (منتهی الارب)، تمتام، گویندۀ سخن ’تاناک’، (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

تانای

مرکز بلوکی در شهرستان ’کلامسی’ از ایالت ’نیور’ فرانسه است

لغت نامه دهخدا

تانک

خزانه آب و نفت و غیره که در کارخانه ها بکار میرود و نیز بمعنای ارابه زره دار جنگی است که با توپ و مسلسل مسلح است و بر روی نوارهای زنجیر مانندی از پولاد حرکت میکند انگلیسی زره پوش اتومبیل زره پوش که با مسلسل و توپ مجهز است و بوسیله چرخهای محکم و سنگین خود میتواند در زمین ناهموار حرکت کند

فرهنگ لغت هوشیار

تانن

خشنود کردن، راضی کردن سختک (جفت) آمیزه ای سه تایی از زگال ئیدروژن و اکسیژن که در پوست شاخه های سبز به ویژه شاخه های بلوت یافت می شود و در چرمسازی به کار می رود جفت

فرهنگ لغت هوشیار