- تازن
آرایش گر زن، وسیله ی مشاطه، نخی که با مهارت دست آرابش گر
معنی تازن - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کسی که سه تار می نوازد، سه تارنواز، برای مثال ستازن برآورده بانگ سرود / سرودی نوآیین تر از صد درود (نظامی۵ - ۸۹۴)
(زِ / زَ نَ / نِ)
لغت نامه دهخدا
مخفف تازیانه:
آنکه ستر بود و اسب، زیر من اندر خر است
وآنکه بدی تازنه، در کف من خرگواز.
لامعی
آنکه ستر بود و اسب، زیر من اندر خر است
وآنکه بدی تازنه، در کف من خرگواز.
لامعی
(زَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان میداود (سرگچ) بخش جانکی گرمسیر شهرستان اهوازکه در 25هزارگزی جنوب خاوری باغ ملک و 25هزارگزی خاوری راه اتومبیل رو هفتگل به رامهرمز واقع است. کوهستانی و معتدل و مالاریائی است و 100 تن سکنه دارد. آب آن از رودخانه و چشمه. محصول آنجا غلات، بلوط. شغل اهالی زراعت. راه آن مالرو است. ساکنین از طایفۀ بهمئی. دارای معدن گچ. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)
(زَ)
لغت نامه دهخدا
پیل پایه است و آن ستونی باشد از گچ و سنگ سازند و بر بالای پایهای طاق گذارند، و به این معنی با زای فارسی و رای قرشت هم آمده است. (برهان) (آنندراج). پیلپایه. (فرهنگ جهانگیری) (فرهنگ رشیدی) (انجمن آرا). ستون کلفت بزرگ که نام دیگرش فیل پایه است. (فرهنگ نظام). و رجوع به تارنگ و تاژنگ شود
یاد پیمانی یاد کردن پیمان گذشته، درنگیدن دیر کردن، بهانه جویی بهانه جستن، دگرگونی آب، پدر نشانی پیروی از رفتار پدر
در حال تاختن، بتاخت با سرعت (آن دیو سوار اندر وقت تازان برفت) (بیهقی)
خشنود کردن، راضی کردن سختک (جفت) آمیزه ای سه تایی از زگال ئیدروژن و اکسیژن که در پوست شاخه های سبز به ویژه شاخه های بلوت یافت می شود و در چرمسازی به کار می رود جفت
پیل پایه و آن ستونی باشد که از گچ و سنگ سازند و بر بالای پایه های اطاق گذارند
آنکه کسی را از جای خود براند. یا جا زن کردن کسی را. او را از جای خود راندن
با اسب حمله کن، پیش برو، اسب را با آخرین سرعت بدوان