معنی تااکه - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

تارک، ترک کننده، رها کننده

(سَ اَ)

برکندن موی. (منتهی الارب)

(رِ کَ / کِ)

مؤنث تارک. رجوع بتارک شود، تارکۀ دنیا،رهبانه. زن تارک دنیا

(تَ کَ / کِ)

ارث و میراث و ترکه. (ناظم الاطباء)

(اِ کِ)

همدیگر مشابه شدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) : یقال تشاکها، اذا تشابها. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تشابه. (اقرب الموارد) (المنجد)

(تَ ءَذْ ذی)

همدیگر را لاغ کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تمازح قوم. (اقرب الموارد)

ارث و میراث و ترکه

مادینه تارک رهاییده وانهاده مونث تارک. یا تارکه دنیا. زنی که از دنیااعراض کرده زاهده

منفجره

شورت، شلوار زیرکوتاه

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما