تئتاء (تِءْ) آنکه وقت جماع حدث کند، آنکه پیش از ادخال انزال کند. (منتهی الارب) (قطر المحیط) ادامه... آنکه وقت جماع حدث کند، آنکه پیش از ادخال انزال کند. (منتهی الارب) (قطر المحیط) لغت نامه دهخدا
