معنی بیداربخت در فرهنگ فارسی عمید

خوشبخت، نیک اختر، خوش طالع

معنی بیداربخت در لغت نامه دهخدا

نام یکی از بابریان هند (1202- 1203 هجری قمری). رجوع به طبقات سلاطین اسلام لین پول ترجمه عباس اقبال شود

بختیار، خوش اقبال، خوش بخت، خوش شانس، خوش طالع، نیک اختر، نیک بخت، متضاد: خفته بخت، بداقبال، بدپیشانی

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ واژه مترادف متضاد

شیپوری که صبحگاه برای بیدار کردن سربازان می نوازند

(بی بَ)

خوشبختی. خوش طالعی. مقبلی:
کرد بیداربختیم یاری
دادم از خواب سخت بیداری.
نظامی

نام آهنگی از موسیقی، رجوع به آهنگ شود

خوشبخت خوش طالع نیک اختر