معنی بونانیه - جستجوی لغت در جدول جو

بونانیه

لغت نامه دهخدا

قبایلی که پس از غلبه بر قحطانیون و آموختن زبان و آداب آنان به تدریج جزء طوایف عرب به شمار آمده اند، عرب مستعربه، عرب اسماعیلیّه

فرهنگ فارسی عمید

بورانی

غذایی که از اسفناج یا بادمجان، ماست و سیر تهیه می شود

فرهنگ فارسی عمید

خوطانیه

(یَ)

دراز و نازک مانند شاخ. (منتهی الارب). خوطانه، منه: رجل او جاریه خوطانیه

لغت نامه دهخدا

یونانیت

(کَ دَ)

یونانی بودن. از یونان بودن. از مردم یونان بودن. (یادداشت مؤلف) : شهرهای یونانی که علمدار یونانیت در ایران بودند سلوکیها را بی شک بر پارتی های شجاع و... ترجیح خواهند داد. (ایران باستان ج 3 ص 2230). و رجوع به یونان و یونانی شود، رسوم و عادات مردم یونان. (ناظم الاطباء) ، طریقه و روش مردم یونان. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

لبنانیه

(لُ نی یَ)

حاجهٌ لبنانیه، (منسوباً) ، حاجت بزرگ و سترگ. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

لوعانیه

(لَ نی یَ)

فرقه ای از فرق میان عیسی و محمد علیهم االسلام. (ابن الندیم)

لغت نامه دهخدا

لوهانیه

(یِ)

رجوع به ماللهند بیرونی ص 162 شود

لغت نامه دهخدا

لوذانیه

(سَ هََ جَ)

خلاف کردن. لواذ. ملاوذه. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

صوفانیه

(نی یَ)

تأنیث صوفانی. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

سودانیه

(نی یَ)

مرغی است. (مهذب الاسماء). گنجشک سیاه. (دهار). مرغکی باشد چند قبضۀ کف، خرما و انگور خورد. (از اقرب الموارد). سار ملخ خوار. رجوع به سودانی و سودانیات شود

لغت نامه دهخدا

عدنانیه

(عَ نی یَ)

اراضی... حجاز و نجدو اراضی مجاور آن از اواسط جزیره العرب و آنان را مضریه گویند و معدیه هم نامند. رجوع به قحطانیه شود

لغت نامه دهخدا

طوبانیه

(رُ)

شهری است از نواحی فلسطین. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

دوقانیه

(دَ یَ)

تباهی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، حماقت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

اونانیس

(اَ)

غنچه انار. (ناظم الاطباء). شکوفۀ انار

لغت نامه دهخدا

ثوبانیه

(ثَنی یَ)

ثوبانی. طایفه ای از مرجئه باشند که به ثوبان بن مرجی انتساب دارند. اینان گویند ایمان عبارت است از اقرار به ایزد تعالی و پیمبران او لیکن چیزهائی که فعل و ترکش از روی تجویز عقل است داخل در ایمان نیست. (سمعانی). فرقه ای از مرجئه و از یاران ثوبان مرجئی هستند. میگویند ایمان عبارت است از شناسائی و اقرار به وجود خدای یگانه و حقانیت رسول او و بکل مالا یجوز فی العقل ان یعقله. و اما ما جاز فی العقل ان یعقله فلیس الاعتقاد به من الایمان. و این گروه بالاجماع قایلند بر این که خدای تعالی اگر در روز واپسین از گنهکاری اغماض کرد و او را بخشود هر یک از گنهکاران را هم که مانند او باشد خواهد بخشود. و همچنین اگر یکی را از آتش دوزخ رهائی عطا فرمود سایرین را هم مانند او از دوزخ رهائی عطا فرماید. این فرقه عقیدۀ ثابتی ندارند بر اینکه مؤمنان بالاخره از دوزخ خارج خواهند شد. ابن غیلان که یکی از پیشوایان این فرقه است بین ارجاء و قدر را جمع کرده است. بدین معنی که افعال بندگان را بخود بندگان نسبت میدهد. و ابن غیلان از کسانی است که به خروج امام قائل میباشند و عقیدۀ او این است که امامی که خروج خواهد کرد حتماً باید از طایفۀ قریش باشد. کذا فی شرح المواقف. و کشاف اصطلاحات الفنون. و رجوع به ابو ثوبان المرجی شود

ثوبانی. طایفه ای از مرجئه باشند که به ثوبان بن مرجی انتساب دارند. اینان گویند ایمان عبارت است از اقرار به ایزد تعالی و پیمبران او لیکن چیزهائی که فعل و ترکش از روی تجویز عقل است داخل در ایمان نیست. (سمعانی). فرقه ای از مرجئه و از یاران ثوبان مرجئی هستند. میگویند ایمان عبارت است از شناسائی و اقرار به وجود خدای یگانه و حقانیت رسول او و بکل مالا یجوز فی العقل ان یعقله. و اما ما جاز فی العقل ان یعقله فلیس الاعتقاد به من الایمان. و این گروه بالاجماع قایلند بر این که خدای تعالی اگر در روز واپسین از گنهکاری اغماض کرد و او را بخشود هر یک از گنهکاران را هم که مانند او باشد خواهد بخشود. و همچنین اگر یکی را از آتش دوزخ رهائی عطا فرمود سایرین را هم مانند او از دوزخ رهائی عطا فرماید. این فرقه عقیدۀ ثابتی ندارند بر اینکه مؤمنان بالاخره از دوزخ خارج خواهند شد. ابن غیلان که یکی از پیشوایان این فرقه است بین اِرجاء و قدر را جمع کرده است. بدین معنی که افعال بندگان را بخود بندگان نسبت میدهد. و ابن غیلان از کسانی است که به خروج امام قائل میباشند و عقیدۀ او این است که امامی که خروج خواهد کرد حتماً باید از طایفۀ قریش باشد. کذا فی شرح المواقف. و کشاف اصطلاحات الفنون. و رجوع به ابو ثوبان المرجی شود

لغت نامه دهخدا

بورانیه

(نی یَ)

نوعی، طعام منسوب به بوران دختر حسن بن سهل، زن مأمون خلیفۀعباسی. (منتهی الارب). طعامی منسوب به بوران و همان بورانی است. (ناظم الاطباء). و رجوع به بورانی شود

لغت نامه دهخدا

بغدانیه

(بَ نی یِ)

دهی از بخش حومه شهرستان ایرانشهر. سکنه 200 تن. آب از قنات. محصول آنجا غلات، ذرت، خرما، لبنیات. شغل اهالی آن زراعت و گله داری است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

بنوامیه

(بَ اُ مَیْ یَ)

رجوع به امویان شود، حرکت و گردش بطور چالاکی. (ناظم الاطباء) (اشتینگاس) ، چلپاسه. بنوک کرم. (ناظم الاطباء).

لغت نامه دهخدا

بجناکیه

(بِ کی یَ)

بجناک. سرزمین بجناک.

لغت نامه دهخدا

برطانیه

(بْرِ / بِ رِ یَ)

برتانیه. بریطانیا. (نخبهالدهر دمشقی). رجوع به بریطانیا شود.
- بحر برطانیه، بحر انگلطره. بحر مانش. دریای مانش. (یادداشت مؤلف).
- برطانیهالکبیر، بریتانیای کبیر. (یادداشت مؤلف). رجوع به بریتانیای کبیر شود، ناقۀ نجیب بسیارشیر. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

بوطانیه

(نی یَ / یِ)

پوست درختی است که آنرا بعربی کرمهالسودا و بفارسی سیاه دارو خوانند و آن مانند عشقه بر درخت پیچد. (برهان) (آنندراج). پوست درخت کرمهالسوداء را نیز نامند. (فهرست مخزن الادویه) (تحفۀ حکیم مؤمن). اینالیس. مالینا. کرمهالسوداء. میمون. (یادداشت بخط مؤلف). و رجوع به لکلرک ج 1 ص 291 شود

لغت نامه دهخدا

اعنانیه

فرقه ای از یهودکه منسوبند به عنان بن داود که مهتر قوم جالوت شد

لغت نامه دهخدا

بنانیه

(بَ نی یَ)

فرقه ای از غلاه شیعه که پیرو بنان سمعان تمیمی بودند. اعتقاد آنان بر این بود که باری تعالی در علی حلول کرد و پس از وی در پسرش محمد بن حنیفه و پس از او در پسرش ابوهاشم و پس از او در بنان و نیز گویند: خداوند نیز فناپذیر است بجز ’وجه خدا’ بدلیل آیۀ و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام در آیۀ 27 سورۀ الرحمان. (از کشاف اصطلاحات الفنون) (از تعریفات جرجانی)

لغت نامه دهخدا