معنی بهوت - جستجوی لغت در جدول جو

بهوت

لغت نامه دهخدا

بهشت

(دخترانه)

فردوس، جنت (نگارش کردی: بهههشت)

فرهنگ نامهای ایرانی

مبهوت

متحیر، سرگردان، بهت زده، حیرت زده

فرهنگ فارسی عمید

بهوتی

(بَ)

منصور بن یونس بن صلاح الدین بن حسن بن احمد بن علی بن ادریس بهوتی حنبلی. از شیوخ حنابله و مردی عالم و عاقل و متبحر در علوم دینی بود و بیشتر اوقات خود را صرف نوشتن مسائل فقهی میکرد و شبهای جمعه مجمعی جهت بحث و گفتگو در منزل خود ترتیب داده بود. او راست: 1- الروض المربع. 2- کشاف القناع عن الاقناع. وی در سال 1051 هجری قمری به مصر درگذشت. (معجم المطبوعات). رجوع به اعلام زرکلی ج 1 ص 159 شود

لغت نامه دهخدا

مبهوت

(مَ)

حیران و اسم مفعول از بهت بمعنی حیرت است. (غیاث). حیران و حیران کرده شده. (آنندراج). عاجز شده و متحیر مانده. (ازمنتهی الارب). سرگشته و متحیر. (محیطالمحیط). متحیر. (بحرالجواهر). عاجز و متحیر و پریشان و سرگشته و حیران و سرگردان و پریشان و آشفته و متعجب. (ناظم الاطباء) ، افترا زده شده و دروغ بربسته شده. (ناظم الاطباء) ، مأخوذ ازتازی سرگشته و حیران و سرگردان و پریشان و آشفته و متعجب و گنگ وبی زبان و ساکت و خاموش از آشفتگی. (ناظم الاطباء).
- مبهوت ماندن، متعجب و آشفته و مدهوش و پریشان شدن:
تو خفته و اختران همه شب
مبهوت بمانده در جمالت.
عطار.
راه خراسان را گرفته و آنجا راه گم کردند مبهوت و مدهوش و حیران ماندند. (سلجوقنامه ظهیری چ خاور ص 13)

لغت نامه دهخدا

برهوت

نام چاهی بسیار عمیق در حضرموت که گویند ارواح خبیثه در آن مسکن دارند

فرهنگ لغت هوشیار