معنی بنجوسن - جستجوی لغت در جدول جو

بنجوسن

فرهنگ گویش مازندرانی

بناوان

(دخترانه)

کدبانو، خانهدار (نگارش کردی: بنهوان)

فرهنگ نامهای ایرانی

ینجودن

(نِ بَ کَ دَ)

بیانکی می گوید بریدن. قطع کردن. به قطعات کردن. خردخرد کردن. (یادداشت مؤلف) ، کوفتن. نرم کردن. چون گرد کردن. (یادداشت مؤلف) ، اندوهگین شدن. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

بنجیدن

(گُ کَ / کِ دَ)

مأنوس گردیدن و مألوف شدن.

لغت نامه دهخدا

منجوان

(مِ جُ)

یکی از دهستانهای دوگانه بخش خداآفرین شهرستان تبریز است. این دهستان در قسمت شمال باختری اهر واقع و از شمال به رود خانه ارس، از جنوب به دهستان حسن آباد و میشه پاره، از مشرق به دهستان کیوان و از باختر به دهستان دیزمار خاوری و رود خانه ارس محدود می باشد. هوای آن درقسمت شمال گرمسیر و در قسمت جنوب معتدل مایل به گرمی است. اکثر آبادیهای این دهستان از رودخانه های کلیبر، قره سو و ایلفنا استفاده می کنند. این دهستان از 63آبادی کوچک و بزرگ تشکیل شده و جمعیت آن در حدود 8464 تن است. قرای مهم آن عبارتند از: ستن، عاشقلو، داشباشی و جانانلو. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

گنجوان

(گَ جَ)

دهی است از بخش چوار شهرستان ایلام که در 40000گزی باختر چوار و 40000گزی باختر راه شوسۀ ایلام به شاه آباد واقع شده است. هوای آن سرد و سکنه اش 130 تن است. آب آن از چشمه تأمین میشود. محصول آن غلات و شغل اهالی گله داری و صنایع دستی زنان قالیبافی و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

لنجوان

(لَ یَ)

دهی جزء دهستان ابرغان بخش مرکزی شهرستان سراب واقع در 14هزارگزی جنوب دوزدوزان و 14هزارگزی شوسۀ سراب به تبریز. کوهستانی، معتدل و دارای 332 تن سکنه. آب آن از چشمه. محصول آنجا غلات و حبوبات. شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

شنجودن

(مَ گَ دَ)

رنجانیدن و مجروح ساختن و خراشیدن. (آنندراج). زخم کردن و مجروح ساختن و خراشیدن. (ناظم الاطباء). (شاید دگرگون شدۀ شخودن باشد)

لغت نامه دهخدا

خنجوان

(خَ جَ)

ناحیتی است در شمال شرقی نقره بای گدوک بخارا. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

بنمودن

(گِ خَ دَ)

رجوع به نمودن شود