معنی بمپور - جستجوی لغت در جدول جو

بمپور(بَ)

لغت نامه دهخدا

بهپور

(پسرانه)

مرکب از به (بهتر، خوبتر) + پور (پسر)، نام پهلوانی در گرشاسب نامه

فرهنگ نامهای ایرانی

بغپور

فغفور، لقب پادشاهان چین

فرهنگ فارسی عمید

حسین آباد بمپور ایرانشهر

دهی است از دهستان حومه بخش بمپور شهرستان ایرانشهر 5هزارگزی خاور بمپور، یک هزارگزی جنوب شوسۀ ایرانشهر به بمپور. جلگه. گرمسیر مالاریایی. سکنه 250 تن. زبان بلوچی. آب آن از رود خانه بمپور. محصول آنجا غلات، ذرت، لبنیات. شغل اهالی زراعت وگله داری. راه مالرو. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

قاسم آباد بمپور ایرانشهر

(سِ دِ)

دهی است از دهستان حومه بخش بمپور شهرستان ایرانشهر. در 13000گزی باختر بمپور و 2000گزی باختر شوسۀ بمپور به چاه بهار. جلگه ای، و هوای آن گرمسیر و مالاریائی است. سکنۀ آن 280 تن. آب آن از رود خانه بمپور. محصول آن غلات، ذرت، شغل اهالی زراعت است. راه فرعی دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

زیارت بمپور

(رَ)

دهی از دهستان مسکوتان بمپور است که در شهرستان ایرانشهر واقع است و 150 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

الله آباد بمپور

(اَلْ لاه)

دهی است از دهستان حومه بخش بمپور شهرستان ایرانشهر در 9 هزارگزی خاور بمپور، و یک هزارگزی جنوب شوسۀ بمپور به ایرانشهر. جلگه وگرمسیر است. سکنۀ آن 200 تن هستند که مذهب تسنن دارند و بلهجۀ بلوچی سخن میگویند. آب آن از رود خانه بمپور، و محصول آن غلات و ذرت، و شغل مردم زراعت است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

خیرآباد بمپور ایرانشهر

دهی است از دهستان قنوج بخش بمپور شهرستان ایرانشهر واقع در 105 هزارگزی جنوب باختری بمپور کنار راه مالرو قنوج به رمشک. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

حسن آباد بمپور ایرانشهر

ده کوچکی است از دهستان قنوج بخش بمپور شهرستان ایرانشهر در 95هزارگزی جنوب باختری بمپور و کنار راه مالرو قنوج - مسکوتان. با سه خانوار سکنه. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

بغپور

(بَ)

فغفور. مرکب از: بغ + پور، پسر خدا، لقبی که ایرانیان بشاهان چین داده اند و معرب آن فغفور است. (از حاشیۀ برهان قاطع چ معین). و رجوع به فرهنگ ایران باستان ص 87 و کرد و پیوستگی نژادی آن ص 29 شود، ساغر پر. (رشیدی). جام پر. (از فرهنگ نظام)

فغفور. مرکب از: بَغ + پور، پسر خدا، لقبی که ایرانیان بشاهان چین داده اند و معرب آن فغفور است. (از حاشیۀ برهان قاطع چ معین). و رجوع به فرهنگ ایران باستان ص 87 و کرد و پیوستگی نژادی آن ص 29 شود، ساغر پر. (رشیدی). جام پر. (از فرهنگ نظام)

لغت نامه دهخدا

بمرور

(بِ مُ)

مرکّب از: ’ب’ + مرور، بتدریج. کم کم. (ناظم الاطباء)، بمرور ایام، بگذشتن روزگار. (ناظم الاطباء)، و رجوع به مرور شود

لغت نامه دهخدا

بمبور

(بَ)

دهی از دهستان عربخانه، بخش شوسف شهرستان بیرجند. سکنۀ آن 158 تن. آب آن از قنات و محصول آن غلات است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

محمدآباد بمپور ایرانشهر

دهی است از دهستان حومه بخش بمپور شهرستان ایرانشهر، واقع در 13هزارگزی خاور بمپور و یک هزارگزی جنوب شوسۀ بمپور به ایرانشهر با 400 تن سکنه. آب آن از رود خانه بمپور و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا