- بلفسن
خوردن بی ادبانه، آداب معمول را به هنگام خوردن غذا رعایت
معنی بلفسن - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(بُ سُ)
لغت نامه دهخدا
غله ای را گویند که به عربی عدس خوانند. (برهان) (آنندراج). عدس. (اختیارات بدیعی) (مخزن الادویه). نرسک. (منتهی الارب). عدس مأکول و خوراکی. (از اقرب الموارد).
(بُ حَ سَ)
لغت نامه دهخدا
مخفف ابوالحسن. رجوع به بل و ابوالحسن شود:
چون شیر ایزد بلحسن
در دور گرد انگیختن.
ناصرخسرو.
اثبات رؤیت شیعه بدین وجه کنند که علی مرتضی (ع) نه چنانکه بلحسن اشعر و ابن الکلاب و جهم صفوان... (کتاب النقض ص 521)
چون شیر ایزد بلحسن
در دور گرد انگیختن.
ناصرخسرو.
اثبات رؤیت شیعه بدین وجه کنند که علی مرتضی (ع) نه چنانکه بلحسن اشعر و ابن الکلاب و جهم صفوان... (کتاب النقض ص 521)
مکیدن
حرکت کمر انسان و حیوان نر به وقت مقاربت، حرکات نمایی کمر
بلعیدن، غذا را به طور غیر مؤدبانه خوردن
پاره کردن، چاک دادن
عوعو کردن
پارس کردن