- بلتعی(بَ تَ عی ی)
زبان آور فصیح. (منتهی الارب).
معنی بلتعی - جستجوی لغت در جدول جو
- بلتعی
زبان آور
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(بَ تَ عَ)
لغت نامه دهخدا
تأنیث بلتع، زن زبان دراز بسیارگوی. (منتهی الارب). زن حاذق و ماهر در هر چیزی، و گویند زن سلیطۀ ناسزاگوی پرحرف. (از ذیل اقرب الموارد از قاموس). بلنتعه. و رجوع به بلنتعه شود
(بَ قَ عی ی)
لغت نامه دهخدا
سهم بلقعی، تیر صاف پیکان، همچنین است سنان بلقعی. (منتهی الارب) (از ذیل اقرب الموارد از لسان)
(بَ تَ)
لغت نامه دهخدا
ماهر و دانای هر چیز. (منتهی الارب). حاذق در هر شی ٔ. (از اقرب الموارد). بلنتع. و رجوع به بلنتع شود
