معنی بلامعارض در لغت نامه دهخدا

مُرَکَّب اَز: ب + لا (نفی) + معارض، بدون معارض. بلامنازع. (فرهنگ فارسی معین)، بلامانع

معنی بلامعارض در فرهنگ واژه مترادف متضاد

قید بلامنازع، بی بدیل، بی معارض، بی رقیب، یکه تاز

لغت نامه دهخدا

فرهنگ واژه مترادف متضاد

(مُ رِ)

مرکّب از: بی + معارض، بدون مخالف. بلامانع. رجوع به معارض شود

(بَ مَ)

مرکّب از: بلا + مدار، مستمند و بدبخت. (ناظم الاطباء)

بلا منازع

مستمند بدبخت