معنی بشاشیین - جستجوی لغت در جدول جو

بشاشیین

فرهنگ گویش مازندرانی

باشتین

میوه، بار درخت، برای مثال پیش گرفته سبد باشتین / هر یک همچو در تیم حکیم (منجیک - شاعران بی دیوان - ۲۴۴)

فرهنگ فارسی عمید

شاشیدن

ادرار کردن، میزیدن، گمیز کردن، گمیختن، چامیدن، گمیزیدن، شاشدن، شاش زدن، شاریدن، میختن
فرو ریختن و سرازیر شدن آب، شاریدن

فرهنگ فارسی عمید

حشاشین

صبّاحیّه، فرقه ای از اسماعیلیه که از حسن صباح پیروی کرده و گفته میشود در موارد عملیات نظامی حشیش مصرف می کردند

فرهنگ فارسی عمید

باشیدن

بودن، ماندن، ایستادن، اقامت داشتن

فرهنگ فارسی عمید

باشنین

شاخه و یا پوست جدا شده از درخت، (ناظم الاطباء)، باشین، امادر فرهنگهای دیگر دیده نشده، رجوع به باشتین شود

لغت نامه دهخدا

باشیدن

(شُ دَ)

بودن. (ناظم الاطباء) : در تنها باشیدن وسواس غلبه کند. (کیمیای سعادت). با چنین امانت مغفل زیستن و بیکار باشیدن ظلومی باشد و جهولی. (کتاب المعارف). و این مصلح باشیدن اهل ایمان و سلامت باشیدن اهل ایمان از غفلت و معصیت بوی آن آب ایمان است. (کتاب المعارف).

لغت نامه دهخدا

برشاشیدن

(مُ سا)

شاشیدن. تر شدن. ترشح کردن: ارفض الدمع ارفضاضاً، برشاشیده و پریشان شد سرشک. (منتهی الارب). ارفض الدمع، سال و ترشش. (اقرب الموارد). شاشیدن. تر شدن. ترشح کردن. (برهان). ترفض، برشاشیده شدن و پریشان شدن. ارفضاض، برشاشیده و پریشان شدن سرشک و پریشان و برشاشیدن. (منتهی الارب). و رجوع به شاشیدن شود

لغت نامه دهخدا

بشاریدن

(نَ / نِ وَ دَ)

سیم کوفت کردن. سیم کفت کردن. رجوع به بشار و شاریدن شود

لغت نامه دهخدا

بشاریان

خاندان... مردمان متمول بوده اند و از ایشان خواجه عزالدین بشاری و خواجۀ صاحب نعمت بود. رجوع به تاریخ گزیده چ کمبریج 1328هجری قمری ص 844 و تاریخ ادبیات برون ج 3 ص 115 شود

لغت نامه دهخدا

براشیدن

(بَ تَ)

فرونشاندن. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا