- بزیذی(بِ ذی ی)
نسبت به بزیذی ̍ که قریه ای است از قراء بغداد. و ابومسلم جعفر بن بابی جیلی در آنجا سکونت گزید و بدان نسبت شهرت یافت. وی از ابوبکر محمد بن ابراهیم بن مقری و ابوعبدالله بن بطه روایت دارد. و فقه را نزد ابوحامد اسفراینی آموخت و بسال 417 هجری قمری در همان قریه وفات یافت. (از لباب الانساب). و رجوع به الاوراق راضی ص 284 شود، آنکه حریص در کارها بود. (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء). عمله و حریص. (فرهنگ شعوری). و ظاهراً به معنی اول صورتی از بشکول باشد بمعنی چابک، از مصدر بشکولیدن بمعنی بانیرو بودن. (از حاشیۀ برهان)