معنی بزش - جستجوی لغت در جدول جو

بزش

لغت نامه دهخدا

کرک، پشم یا پر بسیار نرم با پرز های نرم و لطیفی که از بن مو های بز می روید و آن ها را با شانه می گیرند و پس از ریسیدن در بافتن پارچه های کرکی به کار می برند و از آن شال و پارچه های لطیف می بافند، گلغر، پت، تبت، تبد، بزوشم، بزوش، تفتیک

کُرک، پشم یا پر بسیار نرم با پرز های نرم و لطیفی که از بن مو های بز می روید و آن ها را با شانه می گیرند و پس از ریسیدن در بافتن پارچه های کرکی به کار می برند و از آن شال و پارچه های لطیف می بافند، گُلغَر، پَت، تِبِت، تِبِد، بُزوَشم، بُزوَش، تَفتیک

فرهنگ فارسی عمید

بزشکی نمودن

(مُ خَ مَ)

طبابت کردن. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

بزشکی

(بِ زِ)

طبابت. (ناظم الاطباء) :
اگرچه بود میزبان خوش زبان
بزشکی نه خوب آید از میزبان.
اسدی (از آنندراج).
عرب بر ره شعر دارد سواری
بزشکی گزیدند مردان یونان.
ناصرخسرو

لغت نامه دهخدا

بزشکی کردن

(مُ حَ لَ)

طبابت کردن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

بزشتی رساندن

(مُ جَ هََ)

مرکّب از: ب + زشتی + رساندن، درشتی و بی اندامی کردن. (آنندراج) :
برقع از روی نکویش نگشاید آسان
تا بزشتی نرسانم ننماید رو را.
ایماء (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

بزشک

(بِ زِ)

طبیب و جراح. (آنندراج) (انجمن آرای ناصری). حکیم و طبیب و جراح را گویند، و با بای فارسی هم آمده است. (برهان). طبیب باشد و او را بجشک نیز گویند. (لغت فرس اسدی). طبیب. (غیاث اللغات). طبیب و بیطار. (ناظم الاطباء). و آنرا با زای فارسی پژشک نیز گویند و چون زا و جیم فارسی بیکدیگر تبدیل می پذیرند بچشک نیز گویند. (از آنندراج) :
باد خوارزمی چو سنگین دل بزشک دستکار
جیب پرمسبار دارد آستین پرنیشتر.
حکیم ازرقی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

بزشم

(بَ زَ)

موهای نرم و لطیف بز که تابیده از آن کرک و بعضی پارچه های نازک و لطیف می بافند، و آنرا کلوچه هم می گویند. (مجمعالفرس). و در فرهنگهای دیگر بضم اول (باء موحده) به این معنی ضبط شده است

لغت نامه دهخدا

باش

با او، او را، با او را

معنی بزش - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما