- بزد(بُ / بُ زَ)
از مصدر بختن یا بوختن و از مصدر دوم آن بزشن یعنی رهائی بخشیدن: بزد، رهائی می بخشد. مهبزد، ماه نجات می دهد. ابوعلی ابزون مهبزد المجوسی شاعر است. ابزون. رجوع به ابوعلی ابزون... شود
معنی بزد - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(بَ دی ی)
لغت نامه دهخدا
نسبت است به بزدهاز اعمال نسف ماوراءالنهر، که آنرا بزدوی هم گویند. رجوع به بزدوی و معجم البلدان و لباب الانساب شود
(بُ دِ)
لغت نامه دهخدا
ترسان. نامرد. بیدل. (آنندراج). جبان. ترسو. (ناظم الاطباء). کم دل. کم جرأت. آهودل. اشتردل. بددل. کبک زهره. کلنگ دل. گاودل. گاوزهره. مرغ دل. (یادداشت بخط دهخدا). نامرد. بیدل. سیماب دل. اشتردل. (مجموعۀ مترادفات ص 351)
(بَ دَ)
لغت نامه دهخدا
شهرکی است (به ماوراءالنهر) کم مردم و بسیارکشت وبرزو ایشان را یکی خشک رود است که اندر وی بعضی از سال آب رود و بیشتر آبشان از چاهها و دولابهاست. (حدود العالم). آنرا بزدوه و منسوب بدان را بزدی و بزدوی گویند. قلعۀ مستحکمی است در شش فرسخی نسف. و جمعی از فقهاء بزرگ حنفی بدانجا منسوبند. (از معجم البلدان)
افزاری است که بدان رنگ آیینه تیغ و مانند آنرا بزدایند و جلا دهند مصقله
آهودل، ترسان، ترسنده، ترسو، جبان، جبون، خایف، کم جرات، کم دل
متضاد: شجاع، نترس، شیردل
متضاد: شجاع، نترس، شیردل
بزدل، ترسو
