معنی برفطی - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(دخترانه)

سفید و زیبا مانند برف

(بَ بَ)

که بربط سازد ویا نوازد. بربطزن. بربطنواز. بربطسرای:
زهره گر در مجلس بزمت نباشد بربطی
در میان اختران چون زاد فی الطنبور باد.
انوری

(عُ فُ ی ی)

نسبت است به عرفطه. و او جد طالوت بن ابی بکر بن خالد بن عرفطۀ عرفطی، حلیف و هم پیمان بنی زهره بوده است. (از اللباب فی تهذیب الانساب)

(ضِ رِ طی ی)

فربه کلان شکم. (منتهی الارب)

(بَ)

نوعی از حلواست. (آنندراج) (ناظم الاطباء).

برف آلود، پربرف، برف زا
متضاد: تگرگ زا، باران زا، برف روب، برف پاروکن

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما