معنی برصوم در لغت نامه دهخدا

غلاف قاروره (منتهی الارب) (آنندراج) و اگر از جگن باشد بپارسی پیزری گویند. (یادداشت مؤلف)، آهن دراز و پهنا که بدان آسیا را دندان کنند. آسیاآژن. آسیازنه. میتین. (منتهی الارب) (آنندراج). آژینه. اسکنه. (ابن الاعرابی). سنگ دراز یا آهنی که بدان سنگ آسیا آژند. (یادداشت مؤلف)، رشوت. ج، بَراطیل. (منتهی الارب). رشوه. (زمخشری). پاره: بقسمت و دست انداز چیز نگیرند و رشوت و برطیل نستانند. (جهانگشای جوینی)

معنی برصوم - جستجوی لغت در جدول جو

برصوم

لغت نامه دهخدا

برصوم

فرهنگ لغت هوشیار

برقوم

(بَ)

خرمای تر که به یکدیگر نمی چسبد

لغت نامه دهخدا

برسوم

بعربی قسب است. (فهرست مخزن الادویه)

لغت نامه دهخدا

برعوم

(بُ)

شکوفه پیش که واشکفد. (یادداشت مؤلف). غنچۀ شکوفۀ درخت پیش از آن که بازشکفد. رجوع به برعم شود

لغت نامه دهخدا

برشوم

(بُ / بَ)

نوعی از خرمابن است در بصره که نسبت به خرمابنان جای دیگر زودتر بار دهد. (منتهی الارب). بلغت اهل نجد نوعی از خرمای خشک باشد. (برهان) (آنندراج). نوعی خرمابن پیش رس به بصره

لغت نامه دهخدا

برتوم

(بِ)

خرما که تمام خشک گردیده باشد. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

عرصوم

(عُ)

زفت ناکس. (منتهی الارب). بخیل. (اقرب الموارد). بخیل و زفت ناکس. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

بروم

(بْرُمْ / بُ رُمْ)

برم، که عنصری است نافلز بااثر. رجوع به برم و دایره المعارف فارسی شود

لغت نامه دهخدا

برصوما زامر

(بَ مِ)

یکی از موسیقی دانهای مشهور و شاگرد ابراهیم موصلی است. رجوع به کتاب التاج ص 38، 39 و 41 و ایران درزمان ساسانیان ص 202 و 203 و عقدالفرید ج 7 ص 33، 39 و ضحی الاسلام و معجم البلدان در مادۀ برکه زلزل شود

لغت نامه دهخدا

اسحاق برصوما الزامر

(اِ)

برصوما الزامر. یکی از زمّار عهد هارون الرشید. در کتاب التاج آمده: ’فسأل الرشید یوماً برصوما الزامر، فقال له: یا اسحاق ! ما تقول فی ابن جامع؟ فحرک رأسه و قال: خمر قطربل، یعقل الرجل و یذهب العقل. قال: فما تقول فی ابراهیم الموصلی ؟ قال: بستان فیه خوخ و کمثری و تفّاح و شوک و خرنوب. قال: فما تقول فی سلیم بن سلام ؟ فقال: ما احسن خضابه ! قال: فما تقول فی عمرو الغزال ؟ قال: ما احسن بنانه !’ (کتاب التاج چ احمد زکی پاشا ص 39). و رجوع به ص 41 همان کتاب شود

لغت نامه دهخدا

دیر برصوما

(دَ رِ بَ)

دیری است در نواحی شام. و مردم دیار بکر و جزیره و بلاد روم برای نذر به آنجا میروند و آن نزدیک ملطیه بر سر کوهی است که مانند قلعه است و در آن رهبانان زیادی است که در هر سال در حدود ده هزار دینار ازنذورات را بمسلمین میدهند. (از معجم البلدان ج 2)

لغت نامه دهخدا

برشوم

نوعی از خرمای خشک

فرهنگ لغت هوشیار

بروم

بیرون

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی برصوم - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما