معنی برذعه - جستجوی لغت در جدول جو

برذعه

لغت نامه دهخدا

(بَ دَ عَ)

گلیم سطبر (ستبر) که در زیر پالان بر پشت ستور نهند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). ج، برادع. (منتهی الارب). پشماگند. (نصاب) ، مجذوب. (آنندراج).
- برده دل، عاشق. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

بردعه

(بَ دَ عَ)

برذعه. بردع. ازبلاد اران است. (شرفنامه). شهری است در اقصای آذربایجان معرب برده دان زیرا که پادشاهی اسیران را آنجا گذاشته بود و گاهی بذال منقوطه (برذعه) نیز خوانند. (آنندراج) (قاموس) (ناظم الاطباء). رجوع به بردع شود

لغت نامه دهخدا

برذنه

(اِ)

غلبه نمودن.

لغت نامه دهخدا

برذعی

(بَ ذَ ی ی)

منسوب به برذعه، پشم آکنده فروش. (مهذب الاسماء). رجوع به برذعه شود

لغت نامه دهخدا

برکعه

(اِ مِ)

بریدن. (منتهی الارب). زدن و قطع کردن با شمشیر. (از ذیل اقرب الموارد).