معنی بدپله - جستجوی لغت در جدول جو

بدپله

بدکینه، کسی که در امری یا خواستن چیزی بسیار اصرار کند

(بَ لَ / لِ)

بدکینه. سخت انتقام. (فرهنگ فارسی معین). موذی باابرام و معربد. عربده جو. مرس. (یادداشت مؤلف). غوغاطلب. هنگامه جو. پرخاش جو

لغت نامه دهخدا

بدله

(بِ لَهْ)

درختی که هرگز بار ندهد.

لغت نامه دهخدا

بدله

(بُ لَ)

لبادۀ بلندی که کشیش در موقع نماز روی لباس می پوشد. (از دزی ج 1 ص 58). و رجوع به مادۀ بعد شود، بدسرشت. بدفطرت. (یادداشت مؤلف) :
ز ضحاک بدگوهر بدمنش
که کردند شاهان ورا سرزنش.
فردوسی.
بیارید این پلید بدکنش را
بلایه گنده پیر بدمنش را.
(ویس و رامین).
و رجوع به منش شود

لغت نامه دهخدا

بدله

(بَ لَ)

جامه. لباس. (دزی ج 1 ص 58). و رجوع به دزی شود

لغت نامه دهخدا