- بدبو
چیزی که بوی بد می دهد، گندیده، بویناک
معنی بدبو - جستجوی لغت در جدول جو
- بدبو (بَ)
بدبوی. منتن و متعفن و چیزی که دارای بو و رایحۀ بد و نتن باشد و چیز گنده. (از ناظم الاطباء). منتن. عفن. نتن. دفر. دفره. گنده. (یادداشت مؤلف). مقابل خوشبو. (آنندراج). دفر، بدبو شدن طعام. (منتهی الارب). و رجوع به بدبوی شود
- بدبو
بویناک، عفن، گند، گندیده، متعفن، مشام آزار
متضاد: خوشبو، شامه نواز، معطر
متضاد: خوشبو، شامه نواز، معطر
- بدبو
رائحةٌ كريهةٌ
- بدبو
Fetid, Foulsmelling
- بدبو
fétide, nauséabond
- بدبو
зловонный , воняющий
- بدبو
übelriechend
- بدبو
смердючий
- بدبو
śmierdzący
- بدبو
恶臭的 , 发臭的
- بدبو
fétido, malcheiroso
- بدبو
fetido, maleodorante
- بدبو
fétido, maloliente
- بدبو
stinkend
- بدبو
เหม็น , มีกลิ่นเหม็น
- بدبو
بدبو، بو، آشوب، آشوبی بودن، بوی بد، فساد
- بدبو
بدبو
- بدبو
দুর্গন্ধ , দুর্গন্ধযুক্ত
- بدبو
mbaya harufu, harufu mbaya
- بدبو
kötü kokulu
- بدبو
悪臭のある , 臭い
- بدبو
מסריח
- بدبو
दुर्गंधित
- بدبو
busuk, bau busuk
- بدبو
악취가 나는 , 악취 나는
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(بَ)
لغت نامه دهخدا
آنچه بوی بد دهد. متعفن. گندیده. بویناک. مقابل خوشبوی و معطر. (فرهنگ فارسی معین). عفن. کریه الرایحه. گنده. (یادداشت مؤلف). منتن، منتین، بدبوی. (منتهی الارب). و رجوع به بدبو شود
پدربابا، بزرگ قلندران و درویشان. بمعنی بابا که در اوایل اسما برای شفقت یا مجرد تلقیب افزایند و گویند (بابا فلان) : (و بدانک پدر شیخ ما ابو سعید ابوالخیر گفتندی) (اسرارالتوحید)
