معنی بایع در فرهنگ فارسی عمید

فروشنده، آنکه چیزی را می فروشد

معنی بایع در لغت نامه دهخدا

بائع، از مصدر بیع. فروشنده. برابر مشتری. (آنندراج). پرداخت کننده بها در برابر کالای فروخته شده. (از اقرب الموارد). ج، باعه. (از تاج العروس).

معنی بایع در فرهنگ واژه مترادف متضاد

خریدار، سوداگر، مشتری، متضاد: فروشنده، فروشنده

معنی بایع - جستجوی لغت در جدول جو

بایع

فرهنگ فارسی عمید

بایع

لغت نامه دهخدا

بایع

فرهنگ لغت هوشیار

بایع

فرهنگ فارسی معین

بایع

فرهنگ واژه مترادف متضاد

تبایع

با هم خرید و فروش کردن، بیعت کردن

فرهنگ فارسی عمید

طبایع

طبیعت ها، قسمتهایی از جهان که ساخته دست بشر نیست مانند گیاهان ها، جانوران ها، جنگل ها، دریاها، کوه و بیابان ها، جهان هستی، قضاها و قدرها، روزگارها، فطرت ها، سرشت ها، نهادها، عناصر چهارگانه شامل آب ها، بادها، خاک و آتش، غریزه ها، جمع واژۀ طبیعت

طبیعت ها، قسمتهایی از جهان که ساخته دست بشر نیست مانند گیاهان ها، جانوران ها، جنگل ها، دریاها، کوه و بیابان ها، جهان هستی، قضاها و قدرها، روزگارها، فطرت ها، سرشت ها، نهادها، عناصر چهارگانه شامل آب ها، بادها، خاک و آتش، غریزه ها، جمعِ واژۀ طبیعت

فرهنگ فارسی عمید

ربایع

(رَ یِ)

کوههاییست در سمت مشرق مصعد از سمیرا. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

تبایع

(تَ یِ)

از ’ت ب ع’، جمع واژۀ تبیع و تبیعه. (منتهی الارب). تبائع جمع واژۀ تبیع. (اقرب الموارد) (قطر المحیط) (ناظم الاطباء). رجوع به تبائع و تبیع و تبیعه شود

لغت نامه دهخدا

ربایع

(رَ یِ)

جمع واژۀ ربیعه. (از معجم البلدان). و رجوع به ربیعه شود

لغت نامه دهخدا

طبایع

(طَ یِ)

رجوع به طبائع و شواهد طبایع در آنجا شود.
- طبایع اربع، چهار عنصر آب، آتش، باد و خاک

لغت نامه دهخدا

تبایع

(اِ)

از ’ب ی ع’، با یکدیگر خرید و فروخت کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). با همدیگر بیع کردن. (آنندراج) (از ترجمان علامۀ جرجانی) : وقتی در زمان صاحب عباد رحمه اﷲ تبایعی واقع شد بر صندوقی از جملۀ صندوقهایی چند که مانند دکانها ترصیف و نصب کرده بودند. (ترجمه محاسن اصفهان ص 54) ، بیعت نمودن. (منتهی الارب). بیعت کردن. (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

بضایع

جمع بضاعت (بضاعه)

معنی بایع - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما