- بانقش(قِ)
دانۀ کوچکی است که آنرا ’ون’ و ’بن’گویند و آنرا شوربا کرده خورند و بعربی حبهالخضرا خوانند. (برهان قاطع) (آنندراج) (ناظم الاطباء). بن باشد که شور و بریان کنند و خورند و ون نیز نامند. (ازفرهنگ اسدی). منگوش. یک نوع میوه است که در کوهستانها به دست آید. (از فرهنگ شعوری ج 1 ص 196). ثمر درختی است که نامهای دیگرش بن و ون است. (فرهنگ نظام) ، وقت نمازصبح. گاه اذان صبح:
عهد و میثاق خویش تازه کنیم
از سحرگاه تا به بانگ نماز.
آغاجی.
- گاه بانگ نماز، وقت نماز بامداد. هنگام اذان صبح:
یاد باد آن شب کان شمسۀ خوبان طراز
به طرب داشت مرا تا بگه بانگ نماز.
فرخی
عهد و میثاق خویش تازه کنیم
از سحرگاه تا به بانگ نماز.
آغاجی.
- گاه بانگ نماز، وقت نماز بامداد. هنگام اذان صبح:
یاد باد آن شب کان شمسۀ خوبان طراز
به طرب داشت مرا تا بگه بانگ نماز.
فرخی
