معنی بالانقیب - جستجوی لغت در جدول جو

بالانقیب

لغت نامه دهخدا

کسی که در بالای مجلس می نشیند، صدرنشین

(فَ یَ دَ / دِ)

نشیننده در بالا. صدرنشین. (آنندراج) (ناظم الاطباء). که بالا نشیند. آنکه جای بالارا به دست آورد. نشیننده در صدر انجمن:
ز بس دود دلم بالانشین بود
فلک را کهکشان رشک زمین بود.
اثر.
- امثال:
بالانشین کم خرج است. (از جامع التمثیل) ،
یعنی بزرگی خرج ندارد. (امثال وحکم ج 1 ص 368).

لغت نامه دهخدا

بالانسیه

(یِ)

چوبی یا آهنی که برای حفظ تعادل هنگام بندبازی بندبازان بکار برند. میلۀ بلند و باریک و بیشتر چوبی که بندبازان هنگام حرکت روی بند در دست گیرند بخلاف جهت امتداد بند و بدان حفظ تعادل و لنگر خود کنند

لغت نامه دهخدا

بلانصیب

(بِ نَ)

مرکّب از: ب + لا (نفی) + نصیب، بدون نصیب. بی نصیب. بی بهره. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

بالانی

اسب کندرو، (شرفنامۀ منیری) (آنندراج)، اسب بارگیر، (شرفنامۀ منیری) (آنندراج)، اسب پالانی، (ناظم الاطباء)، ظاهراً بالانی صورتی از پالانی است، رجوع به پالانی شود

لغت نامه دهخدا

بالانی

منسوب است به قریۀ بالا از قرای مرو که به فارسی آنرا کوالا خوانند، (انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

بالانی

فرق سر، (فرهنگ شعوری ج 1 ص 192)، هرچیز که پوشاند سر را، (ناظم الاطباء)، اما در کتب و مآخذ دسترس دیگر دیده نشد، باک داشتن، ما ابالیه، و به بالا، و باله، و بلاء و مبالاه، التفات نمی کنم، باک نمیدارم، (ناظم الاطباء)، اصل آن بالیه بود و جهت تخفیف یای آن را برداشته اند، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

بالانشین

صفت صدرنشین، مسندنشین، سدره نشین

فرهنگ واژه مترادف متضاد

معنی بالانقیب - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما