- بازداشتگاه
محل بازداشت، زندان، جایی که کسی را به طور موقت زندانی می کنند
معنی بازداشتگاه - جستجوی لغت در جدول جو
- بازداشتگاه
توقیف گاه، (واژه های فرهنگستان ایران)، جائی که متهمان را قبل از محکومیت دادگاه برای انجام محاکمه توقیف میکنند
- بازداشتگاه
توقیف گاه
- بازداشتگاه
محلی که اشخاص توقیفی را موقتاً در آن زندانی کنند، زندان
- بازداشتگاه
بند، توقیفگاه، حبس، دستاق خانه، زندان، سلول، سیاهچال
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تَ / تِ)
لغت نامه دهخدا
توقیفی. توقیف شده. (لغات فرهنگستان). کسی که در زندان نگاهداشته شده است. محدود. ممنوع. محبوس: و پسر لیث [را] آنجا به قلعۀ محمد بن واصل بازداشته بود. (تاریخ سیستان). پس ازاین بیارم آنچه رفت در باب این بازداشته [امیر محمدمحمود] بجای خویش. (تاریخ بیهقی). خبر در پارس افتاد که بازداشته را فردا بخواهند برد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 338). و نسختها نبشتند بنام بازداشتگان تا فرونگیرند. (ایضاً ص 273). امیر وی را پیش خویش نگذاشت و نزدیک مسعود محمد لیث دبیر فرستاد تا چون بازداشته باشد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 530). امیر [مسعود] گفت بهیچ حال اعتماد نتوان کرد بر بازداشتگان. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 265). و بفرمود تا بازداشتگان را بیرون آوردند، هشتصد مرد بودند، همه از فرزندان ساسانیان و دیگر نژاد ملوک. (فارسنامۀ ابن بلخی ص 95). بفرمود تا همه بازداشتگان راو اسیران را رها کردند. (مجمل التواریخ و القصص).
چون به شهر آمد از گماشتگان
کرد تحقیق بازداشتگان.
نظامی.
چون به شهر آمد از گماشتگان
کرد تحقیق بازداشتگان.
نظامی.
