کوهی است میان موصل و تکریت که مانند کمربندی زمین را در بر گرفته است. (از قاموس الاعلام ترکی ج 2). کوهی است میان تکریت و موصل و این همان کوهی است که بنام جبل حمرین نیز معروف است و می پندارند بر گرد گیتی محیط است. ابوزید گوید: کوه بارمارا دجله در نزدیکی سن میشکافد و سن در جانب شرقی دجله است و بنابراین دجله در دو کنارۀ آن جریان می یابد و در آن چشمه هایی است که دارای قیر و نفت باشند. کوه بارما از وسط جزیره، قسمت نزدیک مغرب و مشرق، امتداد می یابد تا سرانجام به کرمان می پیوندد و در آنجا بنام ماسبذان خوانده میشود. (از معجم البلدان ج 2)
کوهی است میان موصل و تکریت که مانند کمربندی زمین را در بر گرفته است. (از قاموس الاعلام ترکی ج 2). کوهی است میان تکریت و موصل و این همان کوهی است که بنام جبل حُمرَین نیز معروف است و می پندارند بر گرد گیتی محیط است. ابوزید گوید: کوه بارمارا دجله در نزدیکی سن میشکافد و سن در جانب شرقی دجله است و بنابراین دجله در دو کنارۀ آن جریان می یابد و در آن چشمه هایی است که دارای قیر و نفت باشند. کوه بارما از وسط جزیره، قسمت نزدیک مغرب و مشرق، امتداد می یابد تا سرانجام به کرمان می پیوندد و در آنجا بنام ماسبذان خوانده میشود. (از معجم البلدان ج 2)
دارای رسم. باآئین: ز تخم فریدون یل کیقباد که با فر و برزست و با رسم و داد. فردوسی. رجوع به ’با’ شود، زنی که در فضل تمام باشد و در دانش از سایرین درگذشته باشد. (ناظم الاطباء)
دارای رسم. باآئین: ز تخم فریدون یل کیقباد که با فر و برزست و با رسم و داد. فردوسی. رجوع به ’با’ شود، زنی که در فضل تمام باشد و در دانش از سایرین درگذشته باشد. (ناظم الاطباء)
سزاوار. درخور. مقابل ناروا: بر این بر جهاندار یزدان گواست که او را گوا خواستن بارواست. فردوسی. نعلین و ردای تو دام دین است نزدیک من آن فعل باروا نیست. ناصرخسرو.
سزاوار. درخور. مقابل ناروا: بر این بر جهاندار یزدان گواست که او را گوا خواستن بارواست. فردوسی. نعلین و ردای تو دام دین است نزدیک من آن فعل باروا نیست. ناصرخسرو.
ژان دو. ادیب و مورخ بنام پرتقال است که بسال 1496م. در ویزو متولد و در 1570 در ریبئیرا نزدیک پمبال درگذشته است. مدت مدیدی در مستملکات آسیائی و افریقایی پرتقال والی بوده و این سفرها و مطالعات موادی برای نگارش کتابی در تاریخ ضبط و ادارۀ مستملکات بوسیلۀ پرتقالی ها برای او فراهم ساخت که در ادبیات پرتقالی ارزش و مقامی بسزا دارد. و رجوع به قاموس الاعلام ترکی ج 2 شود
ژان دو. ادیب و مورخ بنام پرتقال است که بسال 1496م. در ویزو متولد و در 1570 در ریبئیرا نزدیک پمبال درگذشته است. مدت مدیدی در مستملکات آسیائی و افریقایی پرتقال والی بوده و این سفرها و مطالعات موادی برای نگارش کتابی در تاریخ ضبط و ادارۀ مستملکات بوسیلۀ پرتقالی ها برای او فراهم ساخت که در ادبیات پرتقالی ارزش و مقامی بسزا دارد. و رجوع به قاموس الاعلام ترکی ج 2 شود
دهی است از دهستان گوکان بخش خفر شهرستان جهرم که در 20 هزارگزی جنوب باختر باب انار و دو هزارگزی شمال راه عمومی سیکان به گوکان در دامنه واقع است، هوایش گرم و دارای 151 تن سکنه میباشد، آبش از چشمه و محصولش غلات، برنج، مرکبات، خرما و شغل مردمش زراعت و باغداری و راهش مالرو است، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7)، قریه ای است هفت فرسنگی جنوب شهر خفر، (فارسنامۀ ناصری) قریه ای است از قریه های نیشابور نزدیک دروازۀ شهر، (انساب سمعانی) (معجم البلدان) (مرآت البلدان ج 1 ص 160) (مراصد الاطلاع) (دمزن) چشمۀ باروس از بلوک خفر مسافت کمی شمالی قریۀ باروس است، (فارسنامۀ ناصری)
دهی است از دهستان گوکان بخش خفر شهرستان جهرم که در 20 هزارگزی جنوب باختر باب انار و دو هزارگزی شمال راه عمومی سیکان به گوکان در دامنه واقع است، هوایش گرم و دارای 151 تن سکنه میباشد، آبش از چشمه و محصولش غلات، برنج، مرکبات، خرما و شغل مردمش زراعت و باغداری و راهش مالرو است، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7)، قریه ای است هفت فرسنگی جنوب شهر خفر، (فارسنامۀ ناصری) قریه ای است از قریه های نیشابور نزدیک دروازۀ شهر، (انساب سمعانی) (معجم البلدان) (مرآت البلدان ج 1 ص 160) (مراصد الاطلاع) (دِمزن) چشمۀ باروس از بلوک خفر مسافت کمی شمالی قریۀ باروس است، (فارسنامۀ ناصری)
برسوما، یکی از اسقفان ایرانی نژاداست که در اواسط قرن پنجم مدرسه نصیبین بار دوم بدست وی تأسیس گردید، رجوع به تاریخ علوم عقلی در تمدن اسلامی تألیف دکتر صفا ص 13 و 19 و 20 و 21 شود
برسوما، یکی از اسقفان ایرانی نژاداست که در اواسط قرن پنجم مدرسه نصیبین بار دوم بدست وی تأسیس گردید، رجوع به تاریخ علوم عقلی در تمدن اسلامی تألیف دکتر صفا ص 13 و 19 و 20 و 21 شود
منسوب به باروس، قریه ای از قرای نیشابور نزدیک دروازۀ شهر، (معجم البلدان) (انساب سمعانی)، نامی است از نامهای خدای تعالی جل جلاله، (برهان)، نام حق تعالی، در اصل بارء بود و در کنز بمعنی آفریننده نوشته، (غیاث) (آنندراج)، آفریننده، (ناظم الاطباء)، بزبان عربی نامی است از نامهای حضرت سبحانه تعالی، (جهانگیری)، حضرت باری تعالی، (دمزن)، نام خدای تعالی که بار خدایا گویند و یاء آن یای وحدت است که بمعنی بزرگی و رفعت و عظمت است، (شعوری ج 1 ورق 197 برگ ب)، مأخوذ از تازی، یکی از نامهای خداوند عالمیان جل شأنه مانند حضرت باری تعالی عظمت قدرته، ترا توفیق دهد، (ناظم الاطباء)، خدا، یزدان، ایزد، حضرت باری عز شأنه، باری تعالی، باری عز اسمه، اعلال شدۀ باری ٔ است، و رجوع به مادۀ قبل شود: او را گزید لشکر او را گزید رعیت او را گزید دولت او را گزید باری، منوچهری، در ظاهر و در باطن پشت تو بود دولت در عاجل و در آجل یار تو بود باری، منوچهری، ناید ز جهان هیچ کار و باری الا که بتقدیر و امر باری، ناصرخسرو، شمع تو راه بیابان بردو دریا شمع من راهنمایست سوی باری، ناصرخسرو، تمییز و هوش و فکرت و بیداری چو داد خیر خیر ترا باری، ناصرخسرو، بی بار منت تو کسی نیست در جهان از بندگان باری عز اسمه و جل، سوزنی، فان الباری ٔ جل و علا استعظم کیدهن، (سندبادنامۀ عربی ص 382)، کودک اندر جهل و پندار و شک است شکر باری قوت او اندک است، مولوی، سرشته است باری شفا در نبات اگر شخص را مانده باشد حیات، سعدی (بوستان)، نه مخلوق را صنع باری سرشت سیاه و سفید آمد و خوب و زشت، سعدی (بوستان)، دو چشم از پی صنع باری نکوست ز عیب برادر فروگیر و دوست، سعدی (بوستان)، شکر نعمت باری عز اسمه برمن همچنان افزونتر است، سعدی (گلستان)، و ثروت و دستگاه او باری عز اسمه تمام و مکمل گرداناد، (تاریخ قم ص 4)
منسوب به باروس، قریه ای از قرای نیشابور نزدیک دروازۀ شهر، (معجم البلدان) (انساب سمعانی)، نامی است از نامهای خدای تعالی جل جلاله، (برهان)، نام حق تعالی، در اصل بارء بود و در کنز بمعنی آفریننده نوشته، (غیاث) (آنندراج)، آفریننده، (ناظم الاطباء)، بزبان عربی نامی است از نامهای حضرت سبحانه تعالی، (جهانگیری)، حضرت باری تعالی، (دِمزن)، نام خدای تعالی که بار خدایا گویند و یاء آن یای وحدت است که بمعنی بزرگی و رفعت و عظمت است، (شعوری ج 1 ورق 197 برگ ب)، مأخوذ از تازی، یکی از نامهای خداوند عالمیان جل شأنه مانند حضرت باری تعالی عظمت قدرته، ترا توفیق دهد، (ناظم الاطباء)، خدا، یزدان، ایزد، حضرت باری عز شأنه، باری تعالی، باری عز اسمه، اعلال شدۀ باری ٔ است، و رجوع به مادۀ قبل شود: او را گزید لشکر او را گزید رعیت او را گزید دولت او را گزید باری، منوچهری، در ظاهر و در باطن پشت تو بود دولت در عاجل و در آجل یار تو بود باری، منوچهری، ناید ز جهان هیچ کار و باری الا که بتقدیر و امر باری، ناصرخسرو، شمع تو راه بیابان بردو دریا شمع من راهنمایست سوی باری، ناصرخسرو، تمییز و هوش و فکرت و بیداری چو داد خیر خیر ترا باری، ناصرخسرو، بی بار منت تو کسی نیست در جهان از بندگان باری عز اسمه و جل، سوزنی، فان الباری ٔ جل و علا استعظم کیدهن، (سندبادنامۀ عربی ص 382)، کودک اندر جهل و پندار و شک است شکر باری قوت او اندک است، مولوی، سرشته است باری شفا در نبات اگر شخص را مانده باشد حیات، سعدی (بوستان)، نه مخلوق را صنع باری سرشت سیاه و سفید آمد و خوب و زشت، سعدی (بوستان)، دو چشم از پی صنع باری نکوست ز عیب برادر فروگیر و دوست، سعدی (بوستان)، شکر نعمت باری عز اسمه برمن همچنان افزونتر است، سعدی (گلستان)، و ثروت و دستگاه او باری عز اسمه تمام و مکمل گرداناد، (تاریخ قم ص 4)
دهی است جزء دهستان رودبنه بخش سیاهکل دیلمان شهرستان لاهیجان، که در 28 هزارگزی شمال خاوری سیاهکل و 16 هزارگزی رود بنه واقع است. سرزمینی است جلگه ای معتدل با 1795 تن سکنه. آبش از چشمه، رود خانه محلی و استخر. محصولش غلات، برنج، صیفی کاری، صید مرغابی، کنف، ابریشم. شغل مردمش زراعت، پارچه و حصیر بافی است. راهش مالرو است. در حدود 50 باب دکان دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)
دهی است جزء دهستان رودبنه بخش سیاهکل دیلمان شهرستان لاهیجان، که در 28 هزارگزی شمال خاوری سیاهکل و 16 هزارگزی رود بنه واقع است. سرزمینی است جلگه ای معتدل با 1795 تن سکنه. آبش از چشمه، رود خانه محلی و استخر. محصولش غلات، برنج، صیفی کاری، صید مرغابی، کنف، ابریشم. شغل مردمش زراعت، پارچه و حصیر بافی است. راهش مالرو است. در حدود 50 باب دکان دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)