- ایثارگر
نكران الذّات
معنی ایثارگر - جستجوی لغت در جدول جو
- ایثارگر
Selfless
- ایثارگر
désintéressé
- ایثارگر
無私な
- ایثارگر
selbstlos
- ایثارگر
безкорисливий
- ایثارگر
bezinteresowny
- ایثارگر
无私的
- ایثارگر
desinteressado
- ایثارگر
altruista
- ایثارگر
desinteresado
- ایثارگر
onzelfzuchtig
- ایثارگر
이타적인
- ایثارگر
ไม่เห็นแก่ตัว
- ایثارگر
tidak mementingkan diri
- ایثارگر
नि:स्वार्थ
- ایثارگر
לא אנוכי
- ایثارگر
بے غرض
- ایثارگر
স্বার্থহীন
- ایثارگر
asiyejali faida binafsi
- ایثارگر
бескорыстный
- ایثارگر
fedakâr
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(نِ گَ)
لغت نامه دهخدا
افشاننده. نثارکننده. (ناظم الاطباء). آنکه بر کسی نثار را بریزد. (آنندراج). نثارافشان:
باز تیغزبان سخن گهر است
سخنم بر سخن نثارگر است.
ثنائی (ازآنندراج)
باز تیغزبان سخن گهر است
سخنم بر سخن نثارگر است.
ثنائی (ازآنندراج)
(دی گَ)
لغت نامه دهخدا
بنای گلکار. (جهانگیری). دیوارساز و گلکار و بنا. (برهان). کسی که دیوار میسازد. گلکار و بنا. (ناظم الاطباء) (آنندراج). پاخیزه زن. آخیزه گر. چینه کش:
نه سیم است با من نه زر و گهر
نه خشت و نه آب و نه دیوارگر.
فردوسی.
ز دیوارگر هم ز آهنگران
هر آنکس که استاد بود اندر آن.
فردوسی
نه سیم است با من نه زر و گهر
نه خشت و نه آب و نه دیوارگر.
فردوسی.
ز دیوارگر هم ز آهنگران
هر آنکس که استاد بود اندر آن.
فردوسی
(پَ / پِ گَ)
لغت نامه دهخدا
پیکارکننده. پیکارجوی. (آنندراج). مبارز. جنگی:
چنین پاسخ آورد پیکارگر
که ای پهلوانان با نام و فر.
فردوسی.
که پیکارگرشان سپهبد شده ست
به رزم اندرون دستشان بد شده ست.
فردوسی
چنین پاسخ آورد پیکارگر
که ای پهلوانان با نام و فر.
فردوسی.
که پیکارگرشان سپهبد شده ست
به رزم اندرون دستشان بد شده ست.
فردوسی
(وَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
محاسب. (آنندراج). آمارگیر. محاسب. (اشتینگاس). رجوع به ایار و اوارجه و ایاره گیر شود، دود. (منتهی الارب). رجوع به مادۀ قبل شود
نثارکننده: بازتیغ زبان سخن گهراست سخنم برسخن نثارگراست. (ثنائی ظنند. لغ)
پیکار کننده مبارز جنگی: چنین پاسخ آورد پیکارگر که: ای پهلوانادن با نام و فرخ... (شا. لغ)
جنگجو، رزمنده، ستیزه جو، مبارز، محارب
متضاد: مصلح، صلح طلب
متضاد: مصلح، صلح طلب