معنی ایام در فرهنگ فارسی عمید

روزها، جمع یوم، اَیّام تشریق: در فقه روزهای یازدهم و دوازدهم و سیزدهم ذی الحجه (سه روز بعد از عید قربان) که در قدیم عرب ها گوشت های قربانی را در مکه در آفتاب خشک می کردند، اَیّام التشریق، اَیّام التشریق: در فقه روزهای یازدهم و دوازدهم و سیزدهم ذی الحجه (سه روز بعد از عید قربان) که در قدیم عرب ها گوشت های قربانی را در مکه در آفتاب خشک می کردند، اَیّام تشریق، اَیّام باحور: هفت روز از تابستان از نوزدهم تا بیست و ششم تیرماه که هوا به غایت گرم می شود، اَیّام متبرکه: روزهای عبادت، عیدهای مذهبی

معنی ایام در لغت نامه دهخدا

دود کردن زنبورخانه را تا عسل چینند، (منتهی الارب) (آنندراج)، دود کردن زنبورخانه را تا انگبین چینند، (ناظم الاطباء)، اَوَم، (منتهی الارب)

معنی ایام در لغت نامه دهخدا

بیماریی مر شتران را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).

معنی ایام در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ یوم. (دهار) (منتهی الارب). اصل آن ایوم، واو به یاء بدل شده و در یاء ادغام شده است. (منتهی الارب).

معنی ایام در فرهنگ لغت هوشیار

جمع یوم، روزگار، روزها، فصلها، مدتی از زمان، اوقات، عصر، مدت

معنی ایام در فرهنگ فارسی معین

جمع یوم، روزها، روزگارها، دوران

معنی ایام در فرهنگ واژه مترادف متضاد

روزها، ادوار، دوران، دهر، روزگار، زمانه، عهد، متضاد: لیالی

معنی ایام - جستجوی لغت در جدول جو

ایام

فرهنگ فارسی عمید

ایام

لغت نامه دهخدا

ایام

لغت نامه دهخدا

ایام

لغت نامه دهخدا

ایام

فرهنگ لغت هوشیار

ایام

فرهنگ فارسی معین

ایام

فرهنگ واژه فارسی سره

ایام

فرهنگ واژه مترادف متضاد

ایاز

(پسرانه)

نام غلام محبوب سلطان محمود غزنوی

فرهنگ نامهای ایرانی

ایامن

(اَ مِ)

جمع واژۀ یمین و ایمن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به مفرد این کلمه شود، شبه جزیره ایبری، مجموع دو کشور اسپانیا و پرتغال. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

ایامی

(اَ ما)

جمع واژۀ ایّم. (ناظم الاطباء) (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 24) : و انکحوا الایامی منکم و الصالحین من عبادکم و امائکم. (قرآن 32/24). و زنان ایامی همه جامۀ حداد در بر و به فجع و شیون اندر. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 ص 454). رجوع به ایم شود، زمین خشک و بی زرع. (از اقرب الموارد) ، ساق بی گوشت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). آنجا که گوشت نبود بر وی از ساق. (بحر الجواهر) ، استخوان و کرانۀ پیشین ساق که بی گوشت است و چون بفشرند به درد آید. ج، ایابس. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

جَمعِ واژۀ اَیِّم. (ناظم الاطباء) (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 24) : و انکحوا الایامی منکم و الصالحین من عبادکم و امائکم. (قرآن 32/24). و زنان ایامی همه جامۀ حداد در بر و به فجع و شیون اندر. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 ص 454). رجوع به ایم شود، زمین خشک و بی زرع. (از اقرب الموارد) ، ساق بی گوشت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). آنجا که گوشت نبود بر وی از ساق. (بحر الجواهر) ، استخوان و کرانۀ پیشین ساق که بی گوشت است و چون بفشرند به درد آید. ج، ایابس. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ایتام

یتیم دار شدن زن، جمع یتیم

معنی ایام - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما