معنی انفکاک در فرهنگ فارسی عمید

از هم جدا شدن، جدایی

معنی انفکاک در لغت نامه دهخدا

زایل گردیدن کف پای شخصی از جای خود. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج). زایل گردیدن پای از جای خود. (از اقرب الموارد). از جای بشدن عضو. (تاج المصادر بیهقی). از بند بیرون آمدن استخوان. از جادررفتن. دررفتگی. (یادداشت مؤلف). یقال انفکت قدمه. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء)، رهانیدن کسی را از کسی. (منتهی الارب) (آنندراج). رهانیدن کسی را از شر و جز آن. (ناظم الاطباء). رهانیدن و نجات دادن. (از اقرب الموارد). رهانیدن. (ترجمان القرآن جرجانی). تنقذ. استنقاذ. (از اقرب الموارد)

معنی انفکاک در فرهنگ لغت هوشیار

از جا در درفتن، از هم جدا شدن، انفصال، آزاد گشتن جدایی از هم جدا شدن جدا افتادگی، رها شدن آزاد شدن از هم جدا شدن جدا گردیدن رها شدن آزاد گشتن، جدایی، جمع انفکاکات. یا انفکاک قوی. جدایی قوای فعاله مملکت از یکدیگر مثلا انفکاک قوای سیاسی از روحانی

معنی انفکاک در فرهنگ فارسی معین

از هم جدا شدن، جدایی

معنی انفکاک در فرهنگ واژه مترادف متضاد

انفصال، پراکندگی، تفکیک، جدایی، فک، گسستگی، گسیختگی

معنی انفکاک - جستجوی لغت در جدول جو

انفکاک

فرهنگ فارسی عمید

انفکاک(اِ تِ)

لغت نامه دهخدا

انفکاک

فرهنگ لغت هوشیار

انفکاک((اِ فِ))

فرهنگ فارسی معین

انفکاک

فرهنگ واژه مترادف متضاد

اندکاک

(اِ)

برابر و هموار گردیدن مکان. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد). یقال: اندک المکان. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

انسکاک

(اِ مِ)

بهم درشدن. (منتهی الارب). و رجوع به اقرب الموارد شود، مترسلانه نوشتن. فصیح و با سجع و قافیه نوشتن. (ناظم الاطباء). ترسل. (دهار). سرودن شعر: چون از خطب فارغ شدم واجب دیدم انشا کردن فصلی دیگر. (تاریخ بیهقی).
انشا کندش روح و منقح کندش عقل
گردون کند املا و زمانه کند اصغا.
مسعودسعد.
بدیع همدانی این قصیده در مدح او انشا کرده است. (ترجمه تاریخ یمینی ص 209). عتبی رساله ای در مرثیۀ او انشا کرده است. (ترجمه تاریخ یمینی). ابوالقاسم حسن بن عبداﷲ مستوفی در مدح سلطان این قصیده انشا کرده است. (ترجمه تاریخ یمینی ص 269). شعری پاکیزه مشتمل بر الفاظ رقیق و معانی جزل انشا کردی. (ترجمه تاریخ یمینی ص 240).
گر آن جمله را سعدی انشا کند
مگر دفتری دیگر املا کند.
سعدی (بوستان).
آگاه دلا گر ز ادب دور نباشد
از مطلع خود بیت دوی کرده ام انشا.
سنجر کاشی (از آنندراج).
می کند کلک سخن پرداز انشا مطلعی
تا گلستان حضورش را شود دستان سرا.
اثر (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

انهکاک

(اِ تِ)

گشاده شدن پیوندهای زن وقت ولادت، جمع واژۀ نائح. (ناظم الاطباء). رجوع به نائح شود

لغت نامه دهخدا

انفراک

(اِ تِ)

مالیده شدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

افکاک

(اِ عَ)

گشن خواه شدن ماده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج).

لغت نامه دهخدا

انتکاث

گسستن پیمان، گسستن ریسمان، ریش ریش شدن بر گشتن از حاجت خود، گسسته شدن (ریسمان پیمان)، شکافتن، آهنگ پیوند کردن کوکب سفلی یا کوکب علوی، و پیش از آنکه تمام شود این سفلی راجع شود و باز گردد و آن پیوند شکافته آید

معنی انفکاک - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما