معنی انباز در فرهنگ فارسی عمید

همکار، شریک، همتا، همراه، قرین

معنی انباز در لغت نامه دهخدا

شریک. (برهان قاطع) (آنندراج) (دهار) (مؤید الفضلاء) (هفت قلزم). شقیص. (منتهی الارب، ذیل ش ق ص). مشارک. سهیم. قسیم:، گشاده بر ایشان بود راز من، بهر کار باشند انباز من.، فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 1 ص 67).، خداوند بی یار و انباز و جفت، ازو نیست پیدا و پنهان نهفت.، فردوسی.، یکی نیست جز داور کردگار، که او را نه انباز و نه جفت و یار.، فردوسی.، سپاس از خدا ایزد رهنمای، که از کاف و نون کرد گیتی بپای، یکی کش نه آزو نه انباز بود، نه انجام باشد نه آغاز بود.، فردوسی.، ای میر ترا گندم دشتی است بسنده، با نغنغکی چند تراانبازم.، ابوالعباس.، همه کار شاید بانباز و دوست، مگر کار شاهی که تنها نکوست.، اسدی.، دل شاه ایمن بر آنکس نکوست، که در هر بد و نیک انباز اوست.، اسدی.، مقرم بقرآن و پیغمبرت، نه انباز گفتم ترا نه نظیر.، ناصرخسرو.، با هرچه آدمیست همی گویی، در هر غمی کش افتد انبازم.، مسعودسعد.، تا عشق بود عقل روا نیست که یزدان، در مملکت عاشقی انباز نخواهند.، خاقانی.، تو کیستی که بدین پایه دستگه که تراست، بروز بخشش گویی من و توایم انباز.، کمال الدین اسماعیل.، همه تویی ّ و ورای همه دگر چه بود، که در خیال درآرد کسی ترا انباز.، مولوی.، آن دو انبازان گازر را ببین، هست در ظاهر خلافی زآن و زین.، مولوی.، مگو دشمن تیغزن بر در است، که انباز دشمن به شهر اندر است.، سعدی.، آرزو می کندم در همه عالم صیدی، که نباشند حریفان حسود انبازم.، سعدی.، خدا را که مانند و انباز و جفت، ندارد شنیدی که ترسا چه گفت.، (بوستان).، انباز آوردن بخدای عز و جل، اشراک. (تاج المصادر بیهقی).، - انبازآرنده، مشرک. (دهار).، - بی انباز، بدون شریک:، معاذاﷲ چنین نتواند الا، خدای پاک بی انباز و یاور.، ناصرخسرو.، خدای راست بزرگی ّ و ملک بی انباز، بدیگران که تو بینی بعاریت داده ست.، سعدی.، و رجوع به ماده های زیر شود:انباز داشتن. انباز شدن. انباز کردن. انباز گردانیدن. انباز گرفتن. انباز گشتن. انبازگوی. انبازگیر. انبازناک.،

معنی انباز در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ نبز. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). لقبها. (آنندراج). رجوع به نبز شود، زن را با تازیانه زدن: انبق بالمراءه، زد او را بتازیانه. (از اقرب الموارد)

معنی انباز در فرهنگ فارسی معین

شریک، دوست، مانند، همتا، محبوب، معشوق

معنی انباز در فرهنگ واژه مترادف متضاد

حصه دار، سهیم، شریک المال، شریک، هم بخش، مانند، مثل، همتا

معنی انباز - جستجوی لغت در جدول جو

انباز

فرهنگ فارسی عمید

انباز

لغت نامه دهخدا

انباز

لغت نامه دهخدا

انباز

فرهنگ لغت هوشیار

انباز

فرهنگ فارسی معین

انباز

فرهنگ واژه فارسی سره

انباز

فرهنگ واژه مترادف متضاد

انباز

فرهنگ گویش مازندرانی

انبازی

شرکت، همکاری، همدستی

فرهنگ فارسی عمید

جانباز

در دورۀ جمهوری اسلامی، کسی که در جنگ میان ایران و عراق، معلول شده است، کسی که جان خود را به خطر اندازد، ازجان گذشته، دلیر، بی باک، بندباز

فرهنگ فارسی عمید

خانباز

دهی است از دهستان مشکین باختری بخش مرکزی شهرستان مشکین شهر، ناحیه ای است در 18 هزارگزی باختر مشکین شهر و 8 هزارگزی شوسۀمشکین شهر اهر، این دهکده در جلگه قرار دارد و آب و هوایش معتدل و دارای 93 تن سکنه است که شیعی مذهب و ترک زبانند، آب آنجا از اهرچای و محصولات آن غلات و حبوبات و پنبه و برنج میباشد، شغل اهالی زراعت و گله داری و راه مالرو است، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

انبازی

(اَمْ)

مزیدعلیه انباز. (آنندراج). شرکت. (مؤید الفضلاء) (ناظم الاطباء). شرکت در امور مادی و معنوی. همکاری. همدستی. (فرهنگ فارسی معین). شرک. (دهار). شرکت. مشارکت. تشارک. اشتراک. (یادداشت مؤلف). شراکت. (آنندراج). خلطه. شقص. شقیص. (منتهی الارب) : بدانکه این شدادبن عاد بود که ولایت همه جهان ازشرق تا غرب او را بود و همه پادشاهان بدست وی مقهور بودند پس با خدای تبارک و تعالی انبازی گرفت و بهشتی کرد بر مثال بهشت آن جهان. (تاریخ بلعمی). پادشاهی بانبازی نتوان کردن. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 345).
گر انبازی بدین اندر ز حیلتگر جدا کردی
و گر نی مر مرا با تو بدین در نیست انبازی.
ناصرخسرو.
دانه به انبازی شیطان مکار
تا ز یکی هفتصد آید ببار.
نظامی.
نیست یکی ذره جهان نازکش
پای ز انبازی او بازکش.
نظامی.
خطاب خسرو انجم کنون بگردانند
که مصلحت نبود خسروی بانبازی.
ظهیر فاریابی.
اندرین موسم انباز کرم (کلم ؟) لوزینه ست
از سخای تو شود ساخته این انبازی.
سوزنی.
چون بانبازیست عالم برقرار
هر کسی کاری گزیند زافتقار.
مولوی.
خبیث را چو تعهد کنی ّ و بنوازی
بدولت تو نگه می کند بانبازی.
(گلستان).
با چنین یار که ما عقد محبت بستیم
گر همه مایه زیان می کند انبازی به.
سعدی.
، پوست دباغت داده. (آنندراج) (غیاث اللغات). پوست بز نرم و اعلا. (ناظم الاطباء) :
بر همه عالم همی تابد سهیل
جایی انبان می کند جایی ادیم.
سعدی (گلستان چ فروغی ص 159).
- امثال:
ارزان خری انبان خری. (از امثال و حکم مؤلف). و رجوع به همین کتاب شود.
، کنایه از آدمی فربه و بیکاره و شکم خواره. (خاتمۀفرهنگ انجمن آرا پیرایش اول)، شکم. بطن. (فرهنگ فارسی معین)، کیسه ای که از پوست یا قماشهای زبر و خشن سازند و بر دوش اندازند و توشه و زاد سفر در آن گذارند. (از قاموس کتاب مقدس)

لغت نامه دهخدا

انبان

توشه دان، زنبیل

معنی انباز - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما