معنی اموتن - جستجوی لغت در جدول جو

یکی از خدایان مصر قدیم. (از لاروس). امون یا امین به معنی مستور و یکی از خدایان هشتگانه مصریان بود که ثالوث، اول آنان بوده است. صورت امون بر ابنیۀ قدیم مصر منقوش است و آن شبیه به انسانی است که قبایی از کتان در بر کرده و زناری بر کمر بسته و آلتی در دست دارد که کنایه از حیات است وعصایی در دست دیگر دارد که کنایه از عصای مملکت است و کلاه درازی بر سر نهاده که دو رشتۀ دراز از آن آویخته است، و اسم او در کتاب مقدس بیشتر بلفظ نو مقرون است. (از قاموس کتاب مقدس). و رجوع به آمون شود

لغت نامه دهخدا

امون

(اَ مُ)

قدیس مصری در قرن چهارم میلادی (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

امون

(اَ)

اشتر مادۀ استوارخلقت. (آنندراج). ناقۀ امون، شتر مادۀ استوارخلقت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ج، امن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

اموت

(اُ)

جمع واژۀ امت. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). جاهای بلند و پشتهای خرد و نشیب و فراز در چیزی. (آنندراج). و رجوع به امت شود

لغت نامه دهخدا

اموت

(اَمْ وَ)

ما اموته، چه مرده دل است او. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

اموت

(اَ بَ)

کنیزک گردیدن. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). گویند ماکنت امه و لقد اموت اموه،یعنی کنیزک نبودی و کنیزک گردیدی. و همچنین: امیت اموه. (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

اوتن

(اَ تَ)

هیزم. (شرفنامۀ منیری)

لغت نامه دهخدا

معنی اموتن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما