- امهوج(اُ)
امهج. رجوع به امهج شود
معنی امهوج - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اُ)
لغت نامه دهخدا
گو شکاری وگو نان پختن. (منتهی الارب) (آنندراج). گوی که جهت طبخ نان کنند و یا گو شکاری. (ناظم الاطباء). جایی در زیر زمین برای شکار یا نان پختن. (از اقرب الموارد). حفره ای که درون آن گشاد و سر آن تنگ باشد و برای شکار کردن یا نان پختن آماده شود. (از المرجع)
(اُ)
لغت نامه دهخدا
برگ درختی صحرایی شبیه ببرگ سرو. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). برگی مانندبرگ سرو و طرفا (درخت گز). (از اقرب الموارد).
(عُ)
لغت نامه دهخدا
دراز. (منتهی الارب). طویل. (اقرب الموارد) ، پر از گوشت و پیه. (منتهی الارب). مملو از گوشت و پیه. (از اقرب الموارد) ، شیر دفزک. شیر غلیظشده، مرد فیرنده و متکبر، تیزرو. (منتهی الارب)
(اُ هَُ)
لغت نامه دهخدا
تنک از پیه و شیر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). رقیق (صفت مخصوص شیر و پیه). (از اقرب الموارد).
(اَهَْ وَ)
لغت نامه دهخدا
نعت است از هوج بمعنی درازی با اندکی گولی و سبکی و شتاب زدگی. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). احمق و شتاب کار و مرد بزرگ جثۀ درازبالا. (منتخب از غیاث اللغات) (آنندراج)
گاو نری که یک نوبت برای شخم آموزش دیده باشد، آموزش