معنی اللتیان - جستجوی لغت در جدول جو

اللتیان

لغت نامه دهخدا

اللهیار

(پسرانه)

الله (عربی) + یار (فارسی) آنکه خداوند یار ویاور اوست

فرهنگ نامهای ایرانی

اللهیار

دوست خدا، کسی که خدا یار و مددکار اوست

فرهنگ فارسی عمید

الومیان

یکی از چهار طایفه که در فارس و خوزستان ساکن بودند و در زمان مادها از طریق راهزنی میزیستند. شاهان پارس راضی شده بودند به آنان باج دهند. رجوع به تاریخ کرد ص 163 شود

لغت نامه دهخدا

عزلتیان

(عُ لَ)

نام طایفه ای از صوفیه است. (یادداشت مرحوم دهخدا) : یکی رادیدم که چون مرغ می پرید، چون با او رسیدم گفتم صحبت عزلتیان را چون گذاشتی. (انیس الطالبین بخاری). جماعتی از عزلتیان به عبادت حضرت ایشان آمدند. (انیس الطالبین ص 157). به چه سبب از میان عزلتیان جدا شده ای. (انیس الطالبین ص 164). نقل کردند از برکهالزمان قطب عزلتیان عبدالقدوس الوهاب. (انیس الطالبین ص 227)

لغت نامه دهخدا

ظلمتیان

(ظُ مَ)

کنایه از بت پرستان و مخالفان مذهب حق باشد و طائفۀ ثنویان که نور و ظلمت را خداگویند و خالق خیر و شر نامند. (آنندراج) (برهان)

لغت نامه دهخدا

اللذیان

(اَلْ لَ ذَیْ یا نِ)

تثنیۀ اللّذیّا که مصغر الذی است. رجوع به اقرب الموارد و ’الذی’ شود

لغت نامه دهخدا

الله یان

(اَلْ لا)

دهی است از دهستان مزرج بخش حومه شهرستان قوچان، در 38 هزارگزی شمال خاوری قوچان و 35 هزارگزی خاور شوسۀ عمومی قوچان به باجگیران. کوهستانی و معتدل است. سکنۀ آن 254 تن شیعه هستند و بترکی و کردی سخن میگویند. آب آن از رود اترک، و محصول آن غلات و انگور، و شغل مردم زراعت، مالداری و قالیچه بافی است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

اللهیار

(اَلْ لاه)

دهی است از دهستان گل فریز بخش خوسف شهرستان بیرجند در 25هزارگزی جنوب خاورخوسف، در دامنه واقع و معتدل است. سکنۀ آن 5 تن شیعۀ فارسی زبانند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

اللهیار

(اَلْ لاه)

یعنی دوست خدا. نامی از نامهای مردان

لغت نامه دهخدا

الموتیان

(اَ لَ)

اسماعیلیه و پیروان حسن صباح را گویند بمناسبت قلعۀ الموت که درتصرف آنان بود. رجوع به الموت و ’اسماعیلیه’ شود

لغت نامه دهخدا

اللذیون

(اَلْ لَ ذَیْ یو)

جمع واژۀ اللذیا که مصغر الذی است. رجوع به اقرب الموارد و ’الذی’ شود

لغت نامه دهخدا

خلوتیان

(خَلْ وَ)

جمع واژۀ خلوتی. منزوی ها. عزلت نشینان. عزلت گزینان:
خلوتیان هر کجا مجلس خاصی کنید
ترک ادب باشد ار دردسر آرد خمار.
خاقانی.
تا همه خلوتیان جام صبوحی گیرند
چنگ صبحی بدر پیر مناجات بریم.
حافظ.
افشای راز خلوتیان خواست کرد شمع.
حافظ.
مست بگذشتی و از خلوتیان ملکوت
بتماشای تو آشوب قیامت برخاست.
حافظ

جَمعِ واژۀ خلوتی. منزوی ها. عزلت نشینان. عزلت گزینان:
خلوتیان هر کجا مجلس خاصی کنید
ترک ادب باشد ار دردسر آرد خمار.
خاقانی.
تا همه خلوتیان جام صبوحی گیرند
چنگ صبحی بدر پیر مناجات بریم.
حافظ.
افشای راز خلوتیان خواست کرد شمع.
حافظ.
مست بگذشتی و از خلوتیان ملکوت
بتماشای تو آشوب قیامت برخاست.
حافظ

لغت نامه دهخدا

اللتیا

(اَلْ لَ / لُ تَیْ یا)

مصغر الّتی. رجوع به اقرب الموارد و التی شود.

لغت نامه دهخدا

اللتین

(اَلْ لَ تَ نِ)

آن دو مؤنث که. (ترجمان علامۀ تهذیب عادل). تثنیۀ التی در حال نصب و جر. آن دو زن که. رجوع به التی و الذی شود

لغت نامه دهخدا

اللتان

(اَلْ لَ نِ / اَلْ لَتانْ نِ)

آن دو مؤنث که. (ترجمان علامۀ تهذیب عادل). تثنیۀ الّتی در حال رفع. آن دو زن که. رجوع به التی و اقرب الموارد ذیل ’لتی’ شود