معنی الثاث - جستجوی لغت در جدول جو

الثاث

لغت نامه دهخدا

لوازم خانه یا محل کار

(اِ)

بسیار و انبوه و کوتاه و پیچان مو گردیدن. (ناظم الاطباء). بسیار و انبوه شدن ریش. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). کوتاه و پیچان گردیدن ریش. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

اثاث

(اَ)

رخت خانه و قماش خانه. (مؤید).
- اثاث البیت، رخت خانه. مبل.

لغت نامه دهخدا

اثاث

(اِ)

جمع واژۀ اث ّ و اثیث

لغت نامه دهخدا

اثاث

(کَ / کِ)

انبوه شدن (گیاه). (منتهی الارب). بسیار شدن.

لغت نامه دهخدا

اثلاث

(اَ)

جمع واژۀ ثلث، قریه ای است در جانب غربی بغداد بفاصله یک فرسنگ. (معجم البلدان) (مراصد) ، موضعی است در بلاد هذیل

لغت نامه دهخدا

اثلاث

(اَ/اِ)

نام موضعی است و در مثل ذیل آمده است: لکن ّ بالاثلاث لحم ٌ لایظلّل، و آن قول بیهس ملقب به نعامه از مردم فزاره است. او هفتمین از برادران خویش بود و طایفه ای از بنی اشجع آنان را غارت کردند و شش تن از برادران وی بکشتند و بیهس بماند و او خود را احمق مینمود، بنواشجع گفتند از کشتن او چه فایدت و او را رها کردند. وی بهمراه آنان برفت تا به اهل خود بازپیوندد وآنان در روزی سخت گرم چند شتر بکشته بودند، گفتند گوشت ها را در سایه نهید تا تباه نشود و بیهس گفت: لکن بالاثلاث لحم لایظلل. و این مثل شد. (معجم البلدان)

نام موضعی است و در مثل ذیل آمده است: لکن َّ بالاثلاث لحم ٌ لایُظلَّل، و آن قول بیهس ملقب به نعامه از مردم فزاره است. او هفتمین از برادران خویش بود و طایفه ای از بنی اشجع آنان را غارت کردند و شش تن از برادران وی بکشتند و بیهس بماند و او خود را احمق مینمود، بنواشجع گفتند از کشتن او چه فایدت و او را رها کردند. وی بهمراه آنان برفت تا به اهل خود بازپیوندد وآنان در روزی سخت گرم چند شتر بکشته بودند، گفتند گوشت ها را در سایه نهید تا تباه نشود و بیهس گفت: لکن بالاثلاث لحم لایظلل. و این مثل شد. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

اثلاث

(زْ / زِ)

سه شدن. (منتهی الارب). سه گشتن. (تاج المصادر) : اثلث القوم، سه شدند قوم، متاع خانه، خواربار، ساز و سامان، بیخ. (منتهی الارب) ، حسب: نحت در اثله، طعن در حسب، اصل چیز. ج، اثلات

لغت نامه دهخدا

الواث

(اِ)

گیاه تر در گیاه خشک رویانیدن زمین. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

الثاء

(اِ تِ)

لثی (شلم تنک) خورانیدن. (منتهی الارب). شلم (صمغ) برآوردن.

لغت نامه دهخدا

الثاق

(اِ تِ)

تر کردن. (تاج المصادربیهقی). تر کردن و نمناک گردانیدن. (منتهی الارب)