معنی افتلت در لغت نامه دهخدا

دهی است از دهستان شهریاری بخش چهاردانگه از شهرستان ساری. 185 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و محصول آن غلات، ارزن، لبنیات، عسل و شغل اهالی زراعت و گله داری. صنایعدستی زنان شال و کرباس بافی و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

معنی افتلت در فرهنگ گویش مازندرانی

از توابع دهستان چهاردانگه هزارجریب

معنی افتلت - جستجوی لغت در جدول جو

افتلت

لغت نامه دهخدا

افتلت

فرهنگ گویش مازندرانی

افتلات

(اِتْ تِ)

ببدیهه گفتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). دروقت چیزی گفتن چون شعر و مانند آن. (المصادر زوزنی).

لغت نامه دهخدا

مفتلت

(مُ تَ لِ)

به بدیهه گویندۀ کلام. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که به بدیهه و مرتجلاً سخن می گوید. (ناظم الاطباء) ، ناگاه میرنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به افتلات شود

لغت نامه دهخدا

مفتلت

(مُ تَ لَ)

ناگهان گرفته شده، ناگهان مرده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

افتل

(اَ تَ)

آرنج برآمده و سخت یا دور از پهلوی. (آنندراج) : مرفق افتل، آرنج برآمده یا سخت یا دور از پهلو. قوم افتل، ای بین الفتل. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء).

لغت نامه دهخدا