معنی اغرغ - جستجوی لغت در جدول جو

اغرغ

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از اغر — تصویر اغر

اسب پیشانی سفید

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از اغر — تصویر اغر

یمن، شگون، فال نیک، خیر و برکت، عزم سفر

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از اغره — تصویر اغره

ورمی که در گردن انسان پیدا شود، گواتر

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از اغرا — تصویر اغرا

برانگیختن، تحریک کردن، وادار کردن، دشمنی انداختن میان دو کس، آزمند گردانیدن

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از اغری — تصویر اغری

دزد به زبان ترکی

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از اغرب — تصویر اغرب

غریب تر، باغرابت تر

فرهنگ فارسی عمید

(اَ)

تلفظ دیگر اغروق است بمعنی بار وبنه: و بر راه کوههای بامیان رفت به اغروغی که در حدود بغلان گذاشته بود. (جهانگشای جوینی) ، در تاریکی درآمدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). داخل شدن در تاریکی اول شب: اغسق فلان، دخل فی الغسق. (از اقرب الموارد) ، بدرنگی بانگ نماز گفتن وقت مغرب. (آنندراج) (منتهی الارب). بدرنگی وقت مغرب بانگ نماز گفتن. (ناظم الاطباء). بتأخیر انداختن مؤذن مغرب را تا تاریکی اول شب: اغسق المؤذن، أخّر المغرب الی غسق اللیل. (از اقرب الموارد). نماز شام نیک تأخیر کردن. (تاج المصادر بیهقی). و فی الحدیث: کان الربیع بن جشم یقول لمؤذنه: یوم الغیم اغسق اغسق. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

تلفظ دیگر اغروق است بمعنی بار وبنه: و بر راه کوههای بامیان رفت به اغروغی که در حدود بغلان گذاشته بود. (جهانگشای جوینی) ، در تاریکی درآمدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). داخل شدن در تاریکی اول شب: اغسق فلان، دخل فی الغسق. (از اقرب الموارد) ، بدرنگی بانگ نماز گفتن وقت مغرب. (آنندراج) (منتهی الارب). بدرنگی وقت مغرب بانگ نماز گفتن. (ناظم الاطباء). بتأخیر انداختن مؤذن مغرب را تا تاریکی اول شب: اغسق المؤذن، أخّر المغرب الی غسق اللیل. (از اقرب الموارد). نماز شام نیک تأخیر کردن. (تاج المصادر بیهقی). و فی الحدیث: کان الربیع بن جشم یقول لمؤذنه: یوم الغیم اغسق اغسق. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(اَ ر)

فارغ تر. بیکارتر. (یادداشت دهخدا).
- امثال:
افرغ من حجّام ساباط، حجّامی بوده در ساباط مداین که بنسیه مردم را حجامت میکرد و هرگاه کسی برای حجامت به او مراجعه نمی کرد، مادر خود را حجامت میکرد و این کار آن اندازه تکرار شد که مادرش به فجاءه مرد، و این ضرب المثل شد. و گویند: وی یک بار خسرو پرویز را در راه سفر حجامت کرد و او مرد حجّام را از مال دنیا بی نیاز گردانید.
افرغ من فؤاد ام موسی.
افرغ من ید تفت ّ الیرمع. و رجوع به مجمع الامثال میدانی شود.

فارغ تر. بیکارتر. (یادداشت دهخدا).
- امثال:
افرغ من حجّام ساباط، حجّامی بوده در ساباط مداین که بنسیه مردم را حجامت میکرد و هرگاه کسی برای حجامت به او مراجعه نمی کرد، مادر خود را حجامت میکرد و این کار آن اندازه تکرار شد که مادرش به فجاءه مرد، و این ضرب المثل شد. و گویند: وی یک بار خسرو پرویز را در راه سفر حجامت کرد و او مرد حجّام را از مال دنیا بی نیاز گردانید.
افرغ من فؤاد ام موسی.
افرغ من ید تفت ّ الیرمع. و رجوع به مجمع الامثال میدانی شود.

لغت نامه دهخدا

(کِ)

رجوع به اغراء شود

لغت نامه دهخدا

(اَ رَ)

غریب تر و باغرابت تر. (ناظم الاطباء). غریب تر و عجیب تر. (آنندراج). دورتر. شگفت تر. (یادداشت مؤلف).
- امثال:
اغرب من العنقاء

لغت نامه دهخدا

(اَ رُ)

ج غراب، زاغ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). جمع واژۀ غراب، نام پرندۀ بزرگی است که سیاه آن را حاتم گویند و آن را بدشگون دانند. و ابقع آن را غراب البین گویند. (از اقرب الموارد). اغربه. غربان. غرب. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به مفرد کلمه شود

ج ِغُراب، زاغ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). جَمعِ واژۀ غُراب، نام پرندۀ بزرگی است که سیاه آن را حاتم گویند و آن را بدشگون دانند. و ابقع آن را غراب البین گویند. (از اقرب الموارد). اَغرِبَه. غِربان. غُرب. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به مفرد کلمه شود

لغت نامه دهخدا

(اُ رُ)

خیمه و چادر و خرگاه و لشکرگاه و اردو. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(اَرُ)

جمع واژۀ غرض. (المنجد). رجوع به غرض شود

لغت نامه دهخدا

(اَ رَ)

ختته ناکرده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). کودک ختنه ناشده: غرل الصبی غرلا، لم یختن فهو اغرل. و الانثی: غرلاء. (از اقرب الموارد). اغلف. نامختون. (یادداشت مؤلف) ، دشوار شدن بار گاو: اغزت البقره. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). دشخوار گردیدن بچه زائیدن گاو: اغزت البقره، عسر حملها ای وضعه فهی مغز. (از اقرب الموارد)

ختته ناکرده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). کودک ختنه ناشده: غرل الصبی غرلا، لم یختن فهو اغرل. و الانثی: غرلاء. (از اقرب الموارد). اغلف. نامختون. (یادداشت مؤلف) ، دشوار شدن بار گاو: اغزت البقره. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). دشخوار گردیدن بچه زائیدن گاو: اغزت البقره، عسر حملها ای وضعه فهی مغز. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(اَ رَ)

مجمع پادشاهان و حکام و اشراف. (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء). مجمع سلاطین و حکام و اشراف. کنگره. (یادداشت بخط مؤلف).

لغت نامه دهخدا

(اَ رَ)

معرب کلمه اکره که نام یکی از نواحی و بلاد هند است. رجوع به اکره شود، قثاءالحمار است. (فهرست مخزن الادویه)

لغت نامه دهخدا

(اُ)

ترکی است. دزد. چنانچه از نصاب ترکی و از اهل زبان بتحقیق پیوسته. (آنندراج). دزد. (ناظم الاطباء). دزد. اوغری. (فرهنگ فارسی معین).
- باز اغری، باز معلّمی که بتعلیم قوشچیان برای صید مرغابی سر به آب فروبرده به روی آب رود، مرغابیان، جنس خودش شمرده طبل نمی خورند، چون نزدیک رسد ناگهان چنگل بخون مرغابیان نگار بندد. (آنندراج) :
ای شوخ قوشچی که ز بیداد خوی تو
اغری دویده باز نگاهم بسوی تو.
داراب بیگ جویا (از آنندراج).

ترکی است. دزد. چنانچه از نصاب ترکی و از اهل زبان بتحقیق پیوسته. (آنندراج). دزد. (ناظم الاطباء). دزد. اوغری. (فرهنگ فارسی معین).
- باز اغری، باز معلَّمی که بتعلیم قوشچیان برای صید مرغابی سر به آب فروبرده به روی آب رود، مرغابیان، جنس خودش شمرده طبل نمی خورند، چون نزدیک رسد ناگهان چنگل بخون مرغابیان نگار بندد. (آنندراج) :
ای شوخ قوشچی که ز بیداد خوی تو
اغری دویده باز نگاهم بسوی تو.
داراب بیگ جویا (از آنندراج).

لغت نامه دهخدا

(اَ رَ)

مرد آلوده در رذائل. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(اُ)

بادام و پسته و فندق و نارگیل و گردکان و زردالو و امثال آن را گویند که درون آن تیز و تلخ و تند شده باشد. (جهانگیری) (برهان قاطع) (آنندراج). گردکانی که بدبو و بدطعم شده باشد و آنرا بتازی خنز گویند بفتح خای معجمه و کسر نون و آخرش زای معجمه. (فرهنگ سروری). زنخ. (فرهنگ رشیدی). (جهانگیری) (برهان قاطع)

بادام و پسته و فندق و نارگیل و گردکان و زردالو و امثال آن را گویند که درون آن تیز و تلخ و تند شده باشد. (جهانگیری) (برهان قاطع) (آنندراج). گردکانی که بدبو و بدطعم شده باشد و آنرا بتازی خنز گویند بفتح خای معجمه و کسر نون و آخرش زای معجمه. (فرهنگ سروری). زَنِخ. (فرهنگ رشیدی). (جهانگیری) (برهان قاطع)

لغت نامه دهخدا

(اُ رَ)

آماسی که در گردن آدمی به هم رسد و بفرانسه گواتر گویند. (ناظم الاطباء). ریشی باشد که بر گردن و شکم پدید آید و آن را بعربی نکفه خوانند. ریشی باشد که در شکم و گردن مردم بهم می رسد و آن را بعربی نکفه می گویند. (برهان) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(اَ غِرْ رَ)

جمع واژۀ غریر، بمعنی کفیل و زندگانی فراخ و پاکیزه و جوان تجربه ناآزموده و جز آن. (از اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

تصویری از اغره — تصویر اغره

جمع غریر. فریفتگان مغروران، جوانان بی تجربه

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اغرب — تصویر اغرب

غریبتر، عجیبتر، دورتر

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اغرل — تصویر اغرل

خروسه نبریده، فراخ زندگی، از زانسال

فرهنگ لغت هوشیار

بر آغالیدن تحریک کردن بر انگیختن، آغالش انگیزش. یا اغراء بجهل. بجهل کشانیدن آغالش بنادانی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اغرا — تصویر اغرا

((اِ))

شوراندن، تحریک کردن، انگیزش

فرهنگ فارسی معین

تصویری از اغرب — تصویر اغرب

((اَ رَ))

شگفت تر، غریب تر

فرهنگ فارسی معین

تصویری از اغره — تصویر اغره

جمع غریر، فریفتگان، مغروران، جوانان بی تجربه

فرهنگ فارسی معین

تصویری از ارغ — تصویر ارغ

((اَ رُ))

آروق، باد گلو، گازی که در لوله های گوارشی ایجاد شود، اگر این گاز در معده باشد ممکن است با صدای مخصوصی از دهان خارج شود و اگر در روده باشد از مخرج خارج می گردد، آروغ

فرهنگ فارسی معین

تصویری از اغر — تصویر اغر

((اُ غُ))

برکت، شگون

فرهنگ فارسی معین

تصویری از اغر — تصویر اغر

((اَ غَ رّ))

سفید، اسبی که پیشانی اش سفید است، شهره، معروف

فرهنگ فارسی معین

خروس سفید متمایل به رنگ شیری

فرهنگ گویش مازندرانی

منطقه ی قرق شده، حصاری که به دور یک منطقه برای به دام انداختن

فرهنگ گویش مازندرانی

خروس سفید

فرهنگ گویش مازندرانی