- اضافی
بیش از میزان مورد نیاز، زائد
معنی اضافی - جستجوی لغت در جدول جو
- اضافی (اِ فی ی)
منسوب به اضافه. رجوع به اضافه شود.
- اضافی
بیشی افزونی منسوب به اضافه زیادتی افزونی: کارهای اضافی
- اضافی
افزونه، افزودنی، دیگر
- اضافی
زاید، زیادی، مازاد، یدکی
- اضافی
إضافيٌّ
- اضافی
Additional, Extra, Plus, Spare, Redundant
- اضافی
supplémentaire, plus, redondant, de rechange
- اضافی
adicional, extra, redundante, de repuesto
- اضافی
дополнительный , избыточный , запасной
- اضافی
zusätzlich, extra, redundant, Ersatz-
- اضافی
додатковий , надмірний , запасний
- اضافی
dodatkowy, zbędny, zapasowy
- اضافی
附加的 , 额外的 , 多余的 , 备用的
- اضافی
adicional, extra, redundante, sobressalente
- اضافی
اضافی
- اضافی
اضافی
- اضافی
অতিরিক্ত
- اضافی
ya ziada, ziada, zisizo muhimu, akiba
- اضافی
ek, ekstra, artı, gereksiz, yedek
- اضافی
추가의 , 추가적인 , 불필요한 , 예비의
- اضافی
追加の , 冗長な , 予備の
- اضافی
aggiuntivo, extra, ridondante, di riserva
- اضافی
अतिरिक्त
- اضافی
tambahan, ekstra, berlebihan, cadangan
- اضافی
เพิ่มเติม , เกินความจำเป็น , สำรอง
- اضافی
extra, overbodig, reserve
- اضافی
נוסף , מיותר , חלופי
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
باقی مانده، بیش از مشخص، زیادی، نسبت کردن چیزی را به سوی چیزی، افزودن چیزی به چیز دیگر،
در دستور زبان علوم ادبی نسبت دادن یا ملحق ساختن اسمی است به اسم دیگر که جزء اول را مضاف و جزء دوم را مضاف الیه می گویند و علامت آن کسره ای است که به آخر مضاف افزوده می شود مثلاً شاگرد دبستان (شاگرد مضاف و دبستان مضاف الیه است)،
در برخی از کلمات کسرۀ اضافه را حذف می کنند و آن را فک اضافه می گویند مثلاً صاحب دل، صاحب خانه، صاحب هنر، پدر زن، دختر خاله و پسر عمه،
در اسم های مختوم به الف یا واو «ی» افزوده می شود مثلاً خدای جهان، سخنگوی دولت
در اسم های مختوم به های غیرملفوظ به جای «ی» علامتی شبیه همزه (که کوتاه شدۀ حرف «ی» می باشد) در بالای «ه» می گذارند مثلاً جامۀ او، خانۀ من
در دستور زبان علوم ادبی نسبت دادن یا ملحق ساختن اسمی است به اسم دیگر که جزء اول را مضاف و جزء دوم را مضاف الیه می گویند و علامت آن کسره ای است که به آخر مضاف افزوده می شود مثلاً شاگرد دبستان (شاگرد مضاف و دبستان مضاف الیه است)،
در برخی از کلمات کسرۀ اضافه را حذف می کنند و آن را فک اضافه می گویند مثلاً صاحب دل، صاحب خانه، صاحب هنر، پدر زن، دختر خاله و پسر عمه،
در اسم های مختوم به الف یا واو «ی» افزوده می شود مثلاً خدای جهان، سخنگوی دولت
در اسم های مختوم به های غیرملفوظ به جای «ی» علامتی شبیه همزه (که کوتاه شدۀ حرف «ی» می باشد) در بالای «ه» می گذارند مثلاً جامۀ او، خانۀ من
افزودن زیاده کردن، افزایش افزونی فزودگی، باز خواندن، نسبت دادن کلمه ایست بکلمه دیگر برای تتمیم معنی. نخستین را مضاف و دوم را مضاف الیه گویند: کتاب جمشید مرغ هوا جلد دفتر لب لعل. علامت اضافه کسره ایست که باخر مضاف ملحق شود. اضافه شامل اقسام ذیل است: یا اضافه ملکی. معنی مالکیت را رساند: کتاب یوسف خانه حسن. یا اضافه تخصیصی. اختصاص را رساند: زین اسب سقف اطاق زنگ شتر یا اضافه بیانی. آنست که مضاف الیه نوع و جنس مضاف را بیان کند: ظرف مس انگشتری طلا آوند سفال. یا اضافه تشببهی. آنست که در وی معنی تشبیه باشد و آن بر دو قسم است: الف - اضافه مشبه بمشبه به: قد سرو لب لعل. ب - اضافه مشبه به بمشبه: فراش باد بنات نبات مهد زمین. یا اضافه استعاری. آنست که مضاف در غیر معنی حقیقی خود استعمال شده باشد و بعبارت دیگر مضاف الیه بچیزی تشبیه شده باشد که بجای آن چیز یکی از لوازم و اجزای آن مذکور گردد: روی سخن گوش هوش دست اجل، حامل، نسبت، جمع اضافات
جمع اثفیّه، پایه دیگدان، اجاق، نام چند ستاره است مقابل رأس القدر، شلیاق، سه سنگ زیر دیگ، جماعت