معنی اشناس در فرهنگ نامهای ایرانی

نام افشین و چند تن دیگر

معنی اشناس در لغت نامه دهخدا

موضعی است به کنار دریای فارس. (منتهی الارب) (تاج العروس)

معنی اشناس در لغت نامه دهخدا

سیوطی آرد: در سال 128 هجری قمری الواثق باللّه اشناس ترکی را به سلطنت برگزید و وی را دو وشاح جواهرنشان و تاج گوهرنشانی ارزانی داشت و گمان میکنم واثق نخستین خلیفه ای بود که سلطانی تعیین کرد. (تاریخ الخلفاء سیوطی ص 226). و در ص 239 آرد: و در نخستین سال خلافت المعتز باللّه (152 هجری قمری) اشناس که واثق اورا به سلطنت برگزید، درگذشت و از خود پانصدهزار دینار بجای گذاشت. و رجوع به عقدالفرید ج 4 ص 133 شود، ابوجعفر اشناس از ولات مصر در روزگار عباسیان بودو از 219 تا 230 هجری قمری فرمانروائی کرد. (از معجم الانساب و الاسرات الحاکمه تألیف زمباور ج 1 ص 41)، نام غلام متوکل بود. (انساب سمعانی)

معنی اشناس در لغت نامه دهخدا

نام افشین بود. ابوالفضل بیهقی آرد: در اخبار رؤسا خواندم که اشناس و او را افشین خواندندی... به بغداد رسید. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 134). رجوع به افشین شود

معنی اشناس در لغت نامه دهخدا

یا اشناس. بگفتۀ ازهری نامی عجمی است. (تاج العروس)

معنی اشناس در لغت نامه دهخدا

شهری بحوالی جَنْد از بلاد ماوراءالنهر بود که الش ایدی آنرا فتح کرد. رجوع به تاریخ مغول اقبال ص 33 و نزهه القلوب مقالۀ ثالثه ص 261 و تاریخ گزیده ص 379 شود: و چون بزیادتی مکاوحتی دست نیازیدند، قتل عام نکردند و بعد ازآن عازم اشناس گشتند. (جهانگشای جوینی ج 1 ص 68)

معنی اشناس در فرهنگ گویش مازندرانی

آشنا، فامیل و خویشاوند

معنی اشناس - جستجوی لغت در جدول جو

اشناس(پسرانه)

فرهنگ نامهای ایرانی

اشناس(اَ)

لغت نامه دهخدا

اشناس(اَ)

لغت نامه دهخدا

اشناس(اَ)

لغت نامه دهخدا

اشناس(اَ)

لغت نامه دهخدا

اشناس

لغت نامه دهخدا

اشناس

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی اشناس - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما