معنی اشتآء - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(پَرْ وَ)

اشتئان. قصد کردن قصد کسی را. (منتهی الارب). اشتأن شأنه، قصد قصده. (اقرب الموارد)

(بُ)

اشتئاز. رمیدن. (منتهی الارب). اشتاءز، نفر. (اقرب الموارد)

(بَ شَدَ / دِ)

در زمستان شدن. (تاج المصادر بیهقی). در زمستان درآمدن. در شتاء درآمدن.

(سَ اَ دَ زَ)

وعده پذیرفتن، اتآق قوس، تمام کشیدن کمان را