- اسقوفیه
شب کلاه. (دزی ج 1 ص 23)
معنی اسقوفیه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ تُفْ لِ)
لغت نامه دهخدا
ژان نیکلا. ژنرالی از مردم وانده. مولد وی لونویل. در آنژه تیرباران کردند. (1751- 1796 میلادی) ، جامۀ بافته. (منتهی الارب)
نام طبیبی یونانی. (ابن الندیم از یحیی النحوی). یکی از اطباء دورۀ فترت بین غورس و مینس. (عیون الانباء ج 1 ص 22)
(اِ فی یَ)
لغت نامه دهخدا
اصحاب ابی جعفر الاسکاف. قالوا: ان الله تعالی لایقدر علی ظلم العقلاء بخلاف ظلم الصبیان و المجانین فانه یقدر علیه. (تعریفات جرجانی). فرقه ای از معتزله و یاران ابوجعفر اسکاف باشند. گویند: خدای تعالی توانا نباشد که بر خردمندان ستم کند بخلاف کودکان و دیوانگان که نسبت به آنان ستم تواند کرد. کذافی شرح المواقف. (کشاف اصطلاحات الفنون) (سمعانی)
نامی است که عربها بر شهر لفقوشه و مرکز جزیره قبرس اطلاق کردند. (از قاموس الاعلام ترکی)
(لِ چَ)
لغت نامه دهخدا
نام قصبه ای در سنجاق طرنوی در بلغارستان، واقع در 20هزارگزی شمال شرقی طرنوی کنار نهر اسلاتار شعبه رود یانتره که به دانوب میریزد. دارای 6425 تن سکنه. این قصبه رابر تپۀ فوقانی مناستری است. (قاموس الاعلام ترکی)
(اُ فَ)
لغت نامه دهخدا
آنچه زن از دوک بیرون کشد چون کامل گرداند آنرا. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(اُ قُفْ فَ)
لغت نامه دهخدا
روستایی است به اندلس. (منتهی الارب). رستاقی نزه به اندلس دارای درختان باطراوت و قصبۀ آن غافق است. (معجم البلدان)
(اَ یَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ قفا، پس گردن و پس سر. (دهار) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). رجوع به قفا شود
