معنی استیراط در لغت نامه دهخدا

استیراط در امر، درآویختن به کاری دشوار که راه رهائی نتوان یافتن. (از منتهی الارب)، اندرز کردن، این کلمه معنی دیگری دارد غیر آنکه در لغت نامه هاست. و فی الحدیث: استوصوا بالنساء خیراً فانهن عوان عندکم. و در نامه ای که ابویعقوب یوسف بن یحیی المصری البویطی از زندان به ربیع نویسد آمده است: فاذا قرأت کتابی هذا فاحسن الخلق مع اهل حلقتک و استوص بالغرباء خاصه خیراً. (ابن خلکان ج 2 ص 518 س 4)

معنی استیراط در فرهنگ لغت هوشیار

در آویختن به کار دشوار

معنی استیراط - جستجوی لغت در جدول جو

استیراط

لغت نامه دهخدا

استیراط

فرهنگ لغت هوشیار

استراط

(خَ / خِ)

فروخوردن لقمه و جز آن. سرط. فروگوارانیدن: لاتکن حلواً فتسترط و لا مرّاً فتعفی، نه چندان شیرین باش که ترا فروبرند و نه چندان تلخ که بدور افکنند. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

استیراد

(مَ صَ)

آمدن به آب و جز آن.

لغت نامه دهخدا

استشراط

(لَ گَ خوا / خا رَ / رِ)

تباه و فاسد شدن چیزی بعد صلاح آن. یقال: استشرط المال، ای فسد بعد صلاح. (منتهی الارب) ، برگزیدن، دوست خالص گزیده شمردن. (منتهی الارب) ، استصفاء مال، کل ّ مال کسی را گرفتن. (منتهی الارب). گرفتن همه مال او را. تمام مال ستاندن. همه مال فاستدن. (تاج المصادر بیهقی) ، صافی کردن: قاآن، منگوقاآن و باتو و پادشاه زادگان دیگر را به استصفاء حدود ولایات... (جهانگشای جوینی)

لغت نامه دهخدا

استخراط

(گُ هََ)

استخراط در بکاء، سخت گریستن. ستهیدن در گریه. (از منتهی الارب). بمبالغه گریستن، با اعتبار و نفوذ. صاحب مکانت و منزلت و قدر، اصیل، دانا، مجرّب

لغت نامه دهخدا

استیباط

(مُ سِ)

کندن مغاک تنگ دهانه وشکم فراخ. چاهی کندن که سرش تنگ و شکمش فراخ باشد، مالک شدن چیزی را

لغت نامه دهخدا

استیراء

(مَ زِ شِ)

آتش برآوردن خواستن از آتش زنه. آتش از آتش زنه بیرون کردن خواستن. آتش از آتش زنه بیرون آوردن خواستن. یقال: فلان استوری زنادالضلاله، ای یطلب الایراء منها. (منتهی الارب) ، بپاشنه زدن اسب را تا تیز رود. بپاشنه اسب را بر رفتن داشتن. ستور را بپاشنه برفتن داشتن. (زوزنی) ، خواندن، جنبانیدن هر چیزی را

لغت نامه دهخدا

استیراخ

(مَ)

تر شدن زمین. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

استیراب

(مَزِ نُ / نِ / نَ)

استئراب. وامدار گشتن. قرضدار گردیدن. مدیون شدن. (منتهی الارب) : استأرب ، استدان. (قطر المحیط) ، تیز و تنک کردن خواستن زن دندان را تا کم سن نماید، دندانها پاک و نیکو کردن

لغت نامه دهخدا

استیراض

(مَ بَ / بِ)

بیخ آور شدن تنه خرما. بیخاور شدن داک (؟) (در ؟) خاک. (تاج المصادر بیهقی) : فسیل مستأرض، نهال خرما که مر او را بیخ در زمین رفته باشد و اگر بر تنه مادر خود روید آن را راکب گویند. ودیه مستأرضه، نهال خرما که نو بر زمین رسته باشد.

لغت نامه دهخدا

استیراق

(مَ)

وراقت کردن خواستن. (تاج المصادر بیهقی) ، شوغاه ساختن گوسفند را. (تاج المصادر بیهقی). شوگاه ساختن گوسفند. (زوزنی). شبگاه ساختن برای گوسپندان، آستانه ساختن. (زوزنی). فناء و عتبه و وصید و وصیده و سدّه و درگاه و جناب ساختن

لغت نامه دهخدا

استیقاط

(مَ)

مغاک شدن جای. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

استحرام

گشتن خواه شدن (گشتن نرینه بارور کننده) آن مه که زپیدایی در چشم نم آید جان از مزه عشقش بی گشن همی زاید (مولانا جلال الدین)، بست خواستن گناهکاران و دادگریزان به گور یا آرامگاه پیشوا یا پیشوا زاده ای می گریختند و در آن جابست می نشستند و دست دیوانیان از آنان کوتاه می شد بست نشینی

معنی استیراط - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما