معنی استنقاع در لغت نامه دهخدا

فرودآمدن در غدیر و غسل کردن مانند کسی که خنک شدن خواهد. (از منتهی الارب). استنقع فی الغدیر، اذا نزل فیه و اغتسل کأنه ثبت فیه لیتبرّد. (تاج العروس).

معنی استنقاع در فرهنگ لغت هوشیار

فرو رفتن در چاه، فریاد زدن، گشتن آب: دگرگونی آب، سیراب کردن، شستن شست و شو، ایستادن آب گرد آمدن آب

معنی استنقاع - جستجوی لغت در جدول جو

استنقاع

لغت نامه دهخدا

استنقاع

فرهنگ لغت هوشیار

استقناع

(مُ دَ / دِ)

بلند گردیدن پستان گوسپند. (منتهی الارب) ، چیزی نفیس و گرامی پیدا کردن، چیزی گرامی خواستن، کریم و گرامی یافتن. (منتهی الارب). گرامی شمردن. گرامی دریافتن

لغت نامه دهخدا

استیقاع

(مِ اَ)

چشم داشتن بوقوع چیزی. (منتهی الارب). انتظار. (زوزنی). چشم داشت چیزی را.

لغت نامه دهخدا

استنکاع

(مُ بَ)

سخت شدن

لغت نامه دهخدا

استنقاه

(مُ لَ)

فهمیدن کلام را، مدهوش ساختن، نیکو نمودن عشق رابر کسی. (منتهی الارب). منه قوله تعالی: کالذی استهوته الشیاطین فی الارض حیران. (قرآن 71/6)

لغت نامه دهخدا

استنقاص

(مِ فَ شِ)

بها کم کردن خواستن مشتری. (منتهی الارب). کم کردن خواستن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). چیزی کم کردن خواستن. استحطاط

لغت نامه دهخدا

استنقاذ

(مَ)

برهانیدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). برهانیدن کسی را از کسی. (منتهی الارب). رهانیدن کسی را. رهاندن. انقاذ. تخلیص.

لغت نامه دهخدا

استنقاء

(مَ)

بیرون کردن مغز از استخوان. جدا کردن هسته. پوست باز کردن: قال بعضهم هو (ای علس) حبه سوداء تؤکل فی الجدب و قیل هو مثل البرّ الا انه عسرالاستنقاء. (مجمع البحرین: علس). قیل هو (ای علس) طعام اهل صنعاء، قال ابوحنیفه رحمه اﷲ تعالی غیر انه عسیرالاستنقاء. (تاج العروس: علس)

لغت نامه دهخدا

استنجاع

(مَ لَحَ)

گوارائی خواستن از: طعام یستنجع به (مجهولاً) ، طعام که گوارائی خواهند از وی و فربه شوند. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

استرقاع

(لَ کَ کَ / کِ)

استرقاع ثوب، درپی خواه شدن جامه. (منتهی الارب). محتاج وصله شدن جامه. بپاره آمدن جامه. (تاج المصادر بیهقی). بوژنگ آمدن جامه. (زوزنی)

لغت نامه دهخدا

اسلنقاع

اسلنقاع برق، منتشر و پراکنده شدن آن: اسلنقع البرق.

لغت نامه دهخدا