- استشهاد
شاهد آوردن از قول کسی در گفته یا نوشتۀ خود، در علم حقوق نوشته ای در مورد رد یا قبول یک موضوع با امضای شاهدان
معنی استشهاد - جستجوی لغت در جدول جو
- استشهاد (لُءْ لُءْ)
گواهی خواستن. (غیاث) (منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). حاضر آمدن خواستن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). بگواهی خواندن. گواهی طلبیدن. بشهادت طلبیدن. (تاریخ بیهقی).
- استشهاد
حاضر آمدن، خواستن، بگواهی خواندن، گواهی خواستن
- استشهاد ((اِ تِ))
شهادت طلبیدن، شاهد خواستن، شاهد آوردن، گفته های کسی را به عنوان شاهدذکر کردن، شاهد خواستن برای اثبات دعوی
- استشهاد
گواهی
- استشهاد
تاییدیه، شهادت نامه، صورت مجلس، گواهی
- استشهاد
إفادةٌ خطّيّةٌ
- استشهاد
Citation
- استشهاد
citation
- استشهاد
citação
- استشهاد
حوالہ
- استشهاد
цитата
- استشهاد
Zitat
- استشهاد
цитата
- استشهاد
cytat
- استشهاد
引用
- استشهاد
nukuu
- استشهاد
উদ্ধৃতি
- استشهاد
citazione
- استشهاد
alıntı
- استشهاد
인용
- استشهاد
引用
- استشهاد
ציטוט
- استشهاد
kutipan
- استشهاد
การอ้างอิง
- استشهاد
citaat
- استشهاد
cita
- استشهاد
उद्धरण
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مِنَ وَ)
لغت نامه دهخدا
طلب پیمان و عهد کردن، بکشیدن وحمل غله داشتن. بر کشانیدن غله داشتن. (منتهی الارب) ، مزدوری گرفتن، برداشتن غله: استغل المستغلات، ای اخذ غلتها. (منتهی الارب)
بخودی خود کار کردن، به خودی خود به کاری قیام کردن، خودکامگی، خود سری، خیره رائی
