معنی اریفی - جستجوی لغت در جدول جو

اریفی

لغت نامه دهخدا

اریفی

تصویری از اریفی — تصویر اریفی

فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از ظریفی — تصویر ظریفی

ظریف بودن، کنایه از خوش طبع و شیرین گفتار بودن

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از اریحی — تصویر اریحی

جوانمرد، شخص بخشنده، بزرگوار و صاحب همت و فتوت

فرهنگ فارسی عمید

منسوب به ریف، بستانی، مقابل بری، مقابل دشتی، (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

(اُ)

صورتی از اریب در تداول زنان. وریب. مورب. کج. قناس: اریف بریده، یعنی یک سوی آن پهن تر و یک سوی باریکتر و تنگ تر است. ابن العوام در کتاب الفلاحه خود کلمه ((وراب)) را آورده است و دزی در ذیل قوامیس عرب ((فی وراب)) بمعنی جهت مورب آورده است. ولی ظاهراً اصل این کلمه همان اریف و اریب پارسی است و مورّب عربی نیز نعت منحوت است از این اصل

صورتی از اریب در تداول زنان. وُریب. مورب. کج. قناس: اریف بریده، یعنی یک سوی آن پهن تر و یک سوی باریکتر و تنگ تر است. ابن العوام در کتاب الفلاحه خود کلمه ((وُراب)) را آورده است و دزی در ذیل قوامیس عرب ((فی وراب)) بمعنی جهت مورب آورده است. ولی ظاهراً اصل این کلمه همان اریف و اریب پارسی است و مورَّب عربی نیز نعت منحوت است از این اصل

لغت نامه دهخدا

(اَ فا)

بزرگ گوش با فروهشتگی. (منتهی الأرب). مؤنث: رفواء

لغت نامه دهخدا

(اُ)

شهر اورفا، بضبط سیاحان ونیزی معاصر سلطان ابوسعید ایلخانی. (تاریخ ادبیات برون ترجمه حکمت ج 3 ص 423) ، به لغت مغرب الاقصی نوعی از بادام کوهی است که آن را لوزالبربر گویند و روغن آن را زیت الهرجان خوانند. (برهان). لوزالسودان. ارجن. ارژن. بادام تهله. بخورک. ارجان. روغن جلّوز. رجوع به ارجان شود

شهر اورفا، بضبط سیاحان ونیزی معاصر سلطان ابوسعید ایلخانی. (تاریخ ادبیات برون ترجمه حکمت ج 3 ص 423) ، به لغت مغرب الاقصی نوعی از بادام کوهی است که آن را لوزالبربر گویند و روغن آن را زیت الهرجان خوانند. (برهان). لوزالسودان. ارجن. ارژن. بادام تهله. بخورک. ارجان. روغن جلّوز. رجوع به ارجان شود

لغت نامه دهخدا

(اُ فی ی)

شیر آهو ماده.

لغت نامه دهخدا

(شَ)

مشهدی، امیر شریفی. از سادات مشهد و از نسل سیدشریف جرجانی و از گویندگان و موسیقی دانان قرن دهم هجری قمری بود. قطعۀ زیر از اوست:
بس که سیل غمت از دیده دمادم گذرد
روز هجر تو مرا چون شب ماتم گذرد
لاله روید ز زمینی که از آنجا گذرم
بس که خون دلم از دیدۀ پرنم گذرد.
(از قاموس الاعلام ترکی). رجوع به فرهنگ سخنوران و مآخذ مندرج در آن شود

مشهدی، امیر شریفی. از سادات مشهد و از نسل سیدشریف جرجانی و از گویندگان و موسیقی دانان قرن دهم هجری قمری بود. قطعۀ زیر از اوست:
بس که سیل غمت از دیده دمادم گذرد
روز هجر تو مرا چون شب ماتم گذرد
لاله روید ز زمینی که از آنجا گذرم
بس که خون دلم از دیدۀ پرنم گذرد.
(از قاموس الاعلام ترکی). رجوع به فرهنگ سخنوران و مآخذ مندرج در آن شود

لغت نامه دهخدا

(عَ)

شغل و خدمت ریاست. (ناظم الاطباء) : عرافه، عریفی کردن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(عَ)

منسوب است به عریف بن جشم. (از اللباب فی تهذیب الانساب)

لغت نامه دهخدا

(عُ رَ)

منسوب به عریف که بطنی است از حضرموت، از صدف. (از اللباب فی تهذیب الانساب)

لغت نامه دهخدا

(ظَ)

محمدبیگ، از مردم ساوه و مرید حریفی است به زمان شاه طهماسب صفوی. وی به هندوستان رفت و بدانجا حرمت بسیار دید. این بیت از اوست:
دوش غوغای سگان تو به گوشم آمد
مردم از رشک که آیا که گذشت از کویت
(شیخ عمرافندی) از شعرای متأخر عثمانی و از مشایخ طریقت سعدیّه، از مردم روسچق. وفات 1210 ه. ق
از شعرای دورۀ سلطان بایزیدخان ثانی، از مردم قصبۀ کوینک. (قاموس الاعلام)
شاعری از مردم چورلی شاگرد بهشتی. او را دیوانی است به ترکی

محمدبیگ، از مردم ساوه و مرید حریفی است به زمان شاه طهماسب صفوی. وی به هندوستان رفت و بدانجا حرمت بسیار دید. این بیت از اوست:
دوش غوغای سگان تو به گوشم آمد
مُردم از رشک که آیا که گذشت از کویت
(شیخ عمرافندی) از شعرای متأخر عثمانی و از مشایخ طریقت سعدیّه، از مردم روسچق. وفات 1210 هَ. ق
از شعرای دورۀ سلطان بایزیدخان ثانی، از مردم قصبۀ کوینک. (قاموس الاعلام)
شاعری از مردم چورلی شاگرد بهشتی. او را دیوانی است به ترکی

لغت نامه دهخدا

(ظَ)

ظریف بودن. رجوع به ظریف شود

لغت نامه دهخدا

(خَ)

خزانی. تیرماهی. پائیزی. (یادداشت بخط مؤلف) ، محصول و خرمن پائیزی. (ناظم الاطباء) ، هر گیاهی که در موسم درو روئیده باشد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(حَ)

حریف بودن. رجوع به حریفی جستن و حریفی کردن شود

لغت نامه دهخدا

(اَ سی ی)

کشاورز. زارع. اریس. ارّیس

لغت نامه دهخدا

خلنگ. خلنج. اخلنج

لغت نامه دهخدا

یکی از شهرهای اسپانیا، بین سبته و بحر المحیط. (حلل السندسیه ج 1 ص 54)

لغت نامه دهخدا

هیکل ارینی، ابن ابی اصیبعه در ذیل ترجمه جالینوس از قول او نقل کند: ففی هذا الزمان جمعت کل ما جمعته من المعلمین و ماکنت استنبطته و فحصت عن اشیاء کثیره و وضعت کتباً کثیره لأروض بها نفسی فی معان کثیره من الطب والفلسفه احترق اکثرها فی هیکل ارینی و معنی ارینی السلامه. (عیون الانباء ج 1 ص 74)

هیکل ارینی، ابن ابی اصیبعه در ذیل ترجمه جالینوس از قول او نقل کند: ففی هذا الزمان جمعت کل ما جمعته من المعلمین و ماکنت استنبطته و فحصت عن اشیاء کثیره و وضعت کتباً کثیره لأروض بها نفسی فی معان کثیره من الطب والفلسفه احترق اکثرها فی هیکل ارینی و معنی ارینی السلامه. (عیون الانباء ج 1 ص 74)

لغت نامه دهخدا

(اَ یَ حی ی)

مرد فراخ خوی. (منتهی الارب). واسعالخلق. مهربان.

لغت نامه دهخدا

تصویری از ارفی — تصویر ارفی

بزرگ گوش پیلگوش شیر آهو مرز گذار

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اریف — تصویر اریف

اریب

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ظریفی — تصویر ظریفی

ظریف بودن ظرافت. زیرکی نازکی تنکی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اریقی — تصویر اریقی

خلنگ

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ظریفی — تصویر ظریفی

خوش، طبعی

فرهنگ فارسی معین

خزانی، پاییزی، مربوط به پاییز
متضاد: بهاره، ربیعی، شتوی، صیفی

فرهنگ واژه مترادف متضاد