معنی ارفاض - جستجوی لغت در جدول جو

ارفاض(کُ)

لغت نامه دهخدا

ارفاض(اَ)

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از ارفاق — تصویر ارفاق

نرمی و مدارا کردن، با مهربانی رفتار کردن، گذشت در حق کسی زیادتر از حق او

فرهنگ فارسی عمید

(کُ بَ)

اقامت گزیدن در جائی. لازم گرفتن جائی را. (منتهی الأرب) : ارفش بالبلد، برشاشیده شدن و پریشان شدن سرشک. (منتهی الأرب). چکیدن سرشک. پاشیده شدن اشک و آب و آنچه بدان ماند. (زوزنی) ، رفتن هرچیزی، روان شدن خوی. (منتهی الأرب)

لغت نامه دهخدا

(اَ)

جمع واژۀ رفغ، به معنی زمین بسیارخاک. جای خشک بی نبات. ریم ناخن. ریم بنهای ران. فراهم آمدنگاه ریم از بدن. بن ران. فراخی عیش. مشک رقیق تنک پوست متوسط بین جید وردی. مرد ناکس و فرومایه. مرد سفله. آدمیان زبون.
- ارفاغ ناس، سفله. ارذال ناس

جَمعِ واژۀ رفغ، به معنی زمین بسیارخاک. جای خشک بی نبات. ریم ناخن. ریم بنهای ران. فراهم آمدنگاه ریم از بدن. بن ران. فراخی عیش. مشک رقیق تنک پوست متوسط بین جید وردی. مرد ناکس و فرومایه. مرد سفله. آدمیان زبون.
- ارفاغ ناس، سفله. ارذال ناس

لغت نامه دهخدا

(کُ)

گستردن ماکیان بال را بر بیضه ها: ارفت الدجاجه علی بیضها

لغت نامه دهخدا

(اَ)

جمع واژۀ رفقه و رفقه و رفقه، گروه همسفر

لغت نامه دهخدا

(کُ بَ / بِ)

سود رسانیدن کسی را. (منتهی الأرب). منفعت رسانیدن. (زوزنی). فائده رسانیدن.

لغت نامه دهخدا

(کَ)

خرامیدن. دامن کشان رفتن. (منتهی الأرب).

لغت نامه دهخدا

(کَ لَ)

برآسوده و تن آسان داشتن، آنکه نیکو نتواند کاری کردن. آنکه نتواند هر کاری را نیکو کند. (منتهی الأرب). آنکه هرکاری را نیکو کردن نتواند. مؤنث: رفلاء

لغت نامه دهخدا

(کَ لَ خُ)

پراکنده شدن. پریشان شدن. (منتهی الأرب).

لغت نامه دهخدا

(کَ)

دردناک ساختن.

لغت نامه دهخدا

(کَ / کِ)

درنگی کردن. (منتهی الأرب). درنگی شدن مرد. (تاج المصادر بیهقی).

لغت نامه دهخدا

(کَ جَ/ جِ)

شستن. (منتهی الارب) ، گوسپند سیاه بدن سپیدپشت

لغت نامه دهخدا

(اَ)

جمع واژۀ ربض. رجوع به ربض شود. آبادیهای اطراف شهر: تدور بدمشق من جهاتهاماعدا الشرقیه أرباض فسیحهالساحات. (ابن بطوطه)

لغت نامه دهخدا

(قَ صَ)

فروخوابانیدن ستور و اسب و سگ. درآوردن گوسفندان در آغل و خوابانیدن. (از منتهی الارب). به مربض درآوردن. (از اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

(کُ)

یاری دادن. (منتهی الأرب). اعانه. (تاج المصادر بیهقی).

لغت نامه دهخدا

تصویری از افراض — تصویر افراض

عطا دادن کسی را

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ارفال — تصویر ارفال

خرامیدن، دامن کشان گذشتن، فروهشتن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ارضاض — تصویر ارضاض

خوی ریختن، درنگیدن، بریدن شیر

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اخفاض — تصویر اخفاض

تن آسایی

فرهنگ لغت هوشیار

جمع ربض، شکنبه روده ها در آغل کردن ستور، به زانو درآمدن ازبار، فروافتادن از مستی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ارتفاض — تصویر ارتفاض

گران شدن گرانی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ارفضاض — تصویر ارفضاض

سرازیر شدن اشک، راه افتادن شاش، ریزش خوی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ارفاه — تصویر ارفاه

برآسودن، درناز زیستن، تن آسانی، آسوده گرداندن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ارفاق — تصویر ارفاق

نرمی کردن، مدارا کردن، سود رسانیدن بکسی، با مهربانی رفتار کردن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ارفاش — تصویر ارفاش

ماندگار شدن، بایا شمردن (بایا لازم) بایا دانستن بایا دانی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ارفاد — تصویر ارفاد

یاری دادن، چیزی بخشیدن، زین ساختن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ارفاث — تصویر ارفاث

زشت گویی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ارفاء — تصویر ارفاء

شانه زدن، نزدیک شدن، سخت گیری (در داد و ستد)، بردباری

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ارماض — تصویر ارماض

سوختن از ریگ گرم

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اوفاض — تصویر اوفاض

جمع وفض، شتاب ها، گروه ها

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از افراض — تصویر افراض

((اِ))

جیره و مقرری به کسی دادن، واجب شدن زکات بر مال، جدا کردن چیزی برای کسی

فرهنگ فارسی معین

تصویری از ارفاق — تصویر ارفاق

((اِ))

به نرمی رفتار کردن با کسی، به کسی سود رسانیدن

فرهنگ فارسی معین

تصویری از ارفاق — تصویر ارفاق

آسانگیری، سو

فرهنگ واژه فارسی سره