معنی ارضیط - جستجوی لغت در جدول جو

ارضیط(اَ)

لغت نامه دهخدا

در باور قدما، هفت طبقۀ زمین

(اَ ضی یَ)

تأنیث ارضی، ارتمیز. نام ملکۀ هالیکارناس است که در حملۀ خشیارشا بیونان بر ضد یونانیان شرکت و در سالامین حرب کرد (480 قبل از میلاد) ، ارتمیز دوم، ملکۀ هالیکارناس در کاری. وی برای شوهر خود آرامگاه مزل را بنا کرد و آن یکی از عجایب سبعۀ عالم است. (353 قبل از میلاد). و نام مزله که در زبانهای اروپائی بمقابر عالیه اطلاق میگردد از اسم همین آرامگاه اتخاذ شده است. و رجوع به ارطامیس شود

تأنیث ارضی، ارتمیز. نام ملکۀ هالیکارناس است که در حملۀ خشیارشا بیونان بر ضد یونانیان شرکت و در سالامین حرب کرد (480 قبل از میلاد) ، ارتمیز دوم، ملکۀ هالیکارناس در کاری. وی برای شوهر خود آرامگاه مُزُل را بنا کرد و آن یکی از عجایب سبعۀ عالم است. (353 قبل از میلاد). و نام مُزُلِه که در زبانهای اروپائی بمقابر عالیه اطلاق میگردد از اسم همین آرامگاه اتخاذ شده است. و رجوع به ارطامیس شود

لغت نامه دهخدا

ارضین

(اَ رَ)

جمع واژۀ ارض (در حالت نصب و جرّ).
- ارضین سبع، هفت طبقۀ زمین

لغت نامه دهخدا

ارنیط

(اُ)

شهری است در مشرق اندلس از اعمال تطیله، بین آن و تطیله ده فرسنگ مسافت است و بین آن و سرقسطه 27 فرسنگ است. ابن حوقل گوید این شهر از بلاد اسلام دور است. (معجم البلدان). مؤلف حلل السندسیه گوید: گمان برم که ارنیط همان ارند باشد. (حلل السندسیه ج 1 ص 79). در زمان ابن حوقل و یاقوت حموی ارنیط در دست عیسویان بود. (قاموس الاعلام ترکی)
در شرق اندلس از اعمال تطیله میان او و تطیله ده فرسنگ و میان او و سرقسطه 27 فرسنگ است. (معجم البلدان).

لغت نامه دهخدا

ارضی

(اَ ضا)

نعت تفضیلی از رضی و رضوان. خشنودتر. راضی تر، بازداشته شدن شتر. (منتهی الأرب)

لغت نامه دهخدا

ارضی

(اَ)

منسوب به ارض. زمینی. خاکی. بری.
- آفات ارضی، مقابل سماوی.
- شکل ارضی، مکعب، پسر سست و نرم اعضا زادن. (منتهی الأرب)

لغت نامه دهخدا

اریط

(اُ رَ)

اریط و ذواراط دو موضعست. (منتهی الارب)