- اراقلیا(اِ)
شهر قدیم آسیای صغیر (بیثینیا) که امروز آنرا ارگلی گویند و دارای 8000 تن سکنه است: و عند ما کان (فیثاغورس) فی اراقلیا کان مرابطاً لملکها و لما صار الی بابل... (عیون الانباء ج 1 ص 38).
معنی اراقلیا - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
درخت زینتی از خانواده پروانه واران با برگ های مرکب ریز به رنگ سبز روشن که گل های سفید، خوشه ای و معطر دارد، در طب قدیم عصاره یا صمغی که از میوۀ مغیلان گرفته می شده و برای تقویت معده و کبد به کار می رفته
(قَ قُ رُ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان سلطان آباد بخش حومه شهرستان سبزوار. موقع جغرافیایی آن دامنه و معتدل است و سکنۀ آن 329 تن است. آب آن از قنات و محصول آن غلات، پنبه، میوه جات، تریاک و شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)
(اِ قِ)
لغت نامه دهخدا
بلغت اهل مغرب دوایی است که آن را بفارسی شنکار گویند و بعربی شجرهالدم خوانند و آن نوعی از سرخ مرداست. برگ آن سرخ به سیاهی مایل می باشد با پیه بز کوهی بر خنازیر نهند نافع بود و بعضی گویند لغت رومی است. (برهان قاطع) (ازهفت قلزم) (از آنندراج). حمیرا. خس الحمار. حالوما. تانیست. رجل الحمام. شنجار. شنگار. تالقس. کحلا. (یادداشت مؤلف).
(اَ)
لغت نامه دهخدا
مأخوذ از یونانی، عصارۀ خاری است که پوست را بدان دباغت کنند و آن صلب و سیاه رنگ میباشد و بعضی گویند صمغ خار مغیلان است، اگر بخودبرگیرند قطع خون رفتن کند. (آنندراج) (برهان). عصارۀ قرظ (سنط) ، آن را خشک کنند و قرص از آن سازند. (ذخیرۀ خوارزمشاهی) (قانون بوعلی سینا مقالۀ ثانیه از کتاب ثانی ص 156). صمغ قرظ. (الابنیه عن حقایق الادویه). دو قسم عصیر منجمد را بنام اقاقیا می نامند، یکی اقاقیای صادق که اقاقیای مصری نیز گویند و عبارتست از عصارۀ غلافهای سبز میوۀ مغیلان و بشکل قطعاتی است که تقریباً از 25 تا 30 مثقال وزن هر یک از آنها میباشد و سیاه رنگ و طعمشان عفص است و دیگری اقاقیای کاذب که از عصیر بعضی میوه ها مانند آلوچه و برخی دیگرمیوه های طایفۀ روزاسه درست مینمایند و رنگ این قسم سرخ قهوه ای و مزۀ آن مانند مزۀ آلوی نارس است و در فرنگ بخصوص در آلمان این قسم اقاقیا را می سازند و اکنون در تهران یک نوع درختی که دارای گلهای خوشۀ سفیدی است و از همان طایفۀ مغیلان است به اسم درخت اقاقیا موسوم مینمایند. (ناظم الاطباء) : قرظ، بار درخت سنط که از عصارۀ آن اقاقیا برآید. (منتهی الارب). و رجوع به تحفۀ حکیم مؤمن و ترجمه صیدنه شود.
- اقاقیای پیچ، اقاقیای بنفش. (یادداشت مؤلف).
- اقاقیای زرد، اقاقی زرد. (یادداشت مؤلف).
- اقاقیای سرخ.
- اقاقیای هندی، عصاره ای که از اقاقیا گرفته میشود و آنرا بندرت و کم یابی مثل زنند. (یادداشت مؤلف)
- اقاقیای پیچ، اقاقیای بنفش. (یادداشت مؤلف).
- اقاقیای زرد، اقاقی زرد. (یادداشت مؤلف).
- اقاقیای سرخ.
- اقاقیای هندی، عصاره ای که از اقاقیا گرفته میشود و آنرا بندرت و کم یابی مثل زنند. (یادداشت مؤلف)
(اَ)
لغت نامه دهخدا
یک قسم مایعی که از معدن جریان می یابدو ترش است. و یا عصارۀ مواد ترش. (ناظم الاطباء) ، مفلسی که هیچ ندارد، مرد آلوده به نجاست. (منتهی الارب)
(اَ قِ یُ)
لغت نامه دهخدا
پسر تمنوس از اخلاف هرکول. برادران وی او را نفی بلد کردند و او به پادشاه مقدونیه پناه برد و چون دشمنان شاه را مغلوب کرد و میبایست با دختر وی ازدواج کند، شاه که بدین امر راضی نبود بفرمود تا او را بکشتند.
شاعر و کیمیادان یونانی که ظاهراً در مائۀ پنجم قبل از میلاد میزیسته. او راست منظومه ای در باب ((هنر مقدس)).
شاعر و کیمیادان یونانی که ظاهراً در مائۀ پنجم قبل از میلاد میزیسته. او راست منظومه ای در باب ((هنر مقدس)).
بیونانی نمام بستانی. (نسخه ای ازتحفۀ حکیم مؤمن). ارقلس. (فهرست مخزن الأدویه) ، برگ آوردن گرفتن عرفج. بلگ به درآوردن گیاه عرفج
(اِرَ لی یَ)
لغت نامه دهخدا
هرقله. (نخبهالدهر دمشقی ص 228) (الفهرست). نام چندین شهر در آسیای صغیر، که به افتخار هراکلس بدین نام خوانده شده اند: ارقلیۀ تراکیه، پرنث نزدیک بیزانس. ارقلیۀ بی ثینی، آسیای صغیر، که امروز آن را ارگلی گویند و دارای 8000 تن سکنه است. ارقلیۀ لوکانی، مستعمرۀ تارانت. ارقلیۀ صقلیه، مستعمرۀ اقریطش، که زمانی رقیب قرطاجنه بود و در مائۀ سوم قبل از میلاد بدست مردم قرطاجنه خراب شد. و رجوع به هرقله و ارگری شود
(مِ)
لغت نامه دهخدا
مراق. رجوع به مراق به معنی نوعی بیماری شود: و لصاعد بن بشر من الکتب مقاله فی مرض المراقیا. (عیون الانباء ج 1 ص 233، از یادداشت مؤلف)
خشخاش زبدی. (تحفۀحکیم مؤمن). ارقلیان
به رومی اسفاناخ است
(اِ)
لغت نامه دهخدا
نام بحر خزر. بحر آبسکون. بحر جرجان. دریای مازندران. و ارسطاطالیس آنرا ارقانیا نامیده. (معجم البلدان از ابوریحان) (تاج العروس از ابوریحان) : ولکن اشتهاره عندنا بالخزر و عندالاوائل بجرجان و سماه بطلمیوس بحر ارقانیا. (التفهیم عربی). ولکن (پیش ما) به خزر معروفست و پیشینگان او را به گرگان دانستند و بطلمیوس او را دریای ارقانیا خواند. (التفهیم فارسی تألیف بیرونی ص 170). بطلمیوس حکیم، بحرخزر را ارقانیا گفته و دور آنرا هزار فرسنگ دانسته، نیز شاعری یونانی در مائۀ چهارم قبل از میلاد وی چند هجویّه و کتابی موسوم به ((بحث اشیاء)) کرده است: ارقلیس هذا کان شاعراً من شعراء یونان و کان قد عمل اشعاراً و ذکر فیها هذا الجبّار (ذیونوسیوس) و وصفه و لحن تلک الاشعار و جعلها فی هیاکل جزیره صقلیّه یذکر بها فی کل وقت. (تاریخ الحکمای قفطی صص 21- 22). رجوع به ارخلاوس شود
خش-خ-اش زب-دی. (فهرس-ت مخ-زن الأدویه). ارقلیا
(اَ)
لغت نامه دهخدا
ناحیه ای در جنوب یونان قدیم، در بخش مرکزی پل پنز: ینبت (الجاوشیر) فی البلاد التی یقال لها بوطیا و بالمدینه التی یقال لها فزفیس من البلاد التی یقال لها ارقادیا. (ابن البیطار). و تزوّج امرأتین احداهما یقال لها الستانیا من بلاد ارقادیا... (تاریخ الحکماء قفطی چ لیبسک ص 23) ، ارقطاط عرفج، برگ برآوردن گرفتن شوره طاق. (منتهی الأرب)
یونانی تازی شده وریز از درختان درختی از دسته شبدرها از تیره پروانه واران که اصلش از آمریکای شمالی است. این درخت بارتفاع 25 متر هم ممکن است برسد. گلهایش خوشه یی سفید یا صورتی و خوشبوست، عصاره درخت کرت، درختی از دسته گل ابریشمها جزو تیره پروانه واران که در حدود 300 گونه از آن در نواحی مختلف دیده شده. بعضی از گونه های آن بصورت درختچه است و خار دارد چوب آن نسبته سخت و محکم است اقاقیا عقاقیا اقاسیا
لاتینی خشکرو درختچه ای است از تیره خلنگ ها که گل های آن به رنگهای گوناگون دیده میشود
معرب واژه یونانی اکیاکیا، درختی است خاردار با گل های خوشه ای سفید یا صورتی و خوشبو که چوبی سخت و محکم دارد