- ادغاغ (اَ)
سنگ: بزبان فارسی (؟) سئل عن عباد بن سلیمان الصیمری المعتزلی (القائل بمناسبه طبیعیه بین اللفظ و مدلوله) ما مسمی آدغاغ و هو بالفارسیه الحجر فقال اجد فیه یبساً شدیداً و اراه الحجر. رجوع به اذغاغ شود
معنی ادغاغ - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
درآمیختن چیزی در چیزی، در هم کردن، در علم زبانشناسی ترکیب کردن دو حرف هم مخرج و به صورت مشدد درآوردن آن مانند «بتّر» که در اصل «بدتر» بوده و «تا» و «دال» را در هم ادغام کرده اند
(اَ)
لغت نامه دهخدا
نقل اهل اصول الفقه عن عباد بن سلیمان الصیمری من المعتزله انّه ذهب الی ان ّ بین اللفظ و مدلوله مناسبه طبیعیه حامله للواضع علی ان یضع و الا لکان تخصیص الاسم المعین بالمسمی المعین ترجیحاً من غیر مرجّح و کان بعض من یری رأیه یقول انّه یعرف مناسبهالألفاظ لمعانیها، فسئل ما مسمّی اذغاغ و هو بالفارسیه الحجر فقال اجد فیه یبساً شدیداً و اراه الحجر. (المزهر للسیوطی ص 31). چنین کلمه در فارسی محاورات و نیز فارسی نظمی و نثری دیده نشد. و رجوع به ادغاغ شود
(فَ مامْ پَ)
لغت نامه دهخدا
فراگرفتن: ادغام حرّ یا برد کسی را، فراگرفتن سرما یا گرما او را، ادفاف امور بر کسی، پیاپی رسیدن کارها بدو، طعام دادن. (تاج المصادر بیهقی)
(فُ لَ / لِ)
لغت نامه دهخدا
ادماغ به...، محتاج کردن به... محتاج گردانیدن کسی را بسوی چیزی. (منتهی الارب) ، آهوی سپید ماده. ماده. (مهذب الاسماء)
(نُ رَ / رِ)
لغت نامه دهخدا
اضغاغ قوم، درآمدن مردم در زندگانی فراخ. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
(فَ مامْ بُ)
لغت نامه دهخدا
ادغام. مدغم شدن حرفی در حرفی. (زوزنی). درآوردن حرفی را در حرفی یعنی دو حرف را در یکبار بتلفظ درآوردن. (منتهی الارب). دربردن حرفی در حرفی
ادغام، یکپارچه سازی
