معنی اخذام - جستجوی لغت در جدول جو

جمع واژۀ خصم، بمعنی گوشۀ اندرونی دنبالۀ مشک که در مقابل دهانه باشدو جانب و ناحیه و گوشه یعنی دسته، پست گردن کردن پیری و مانند آن کسی را. پست گردن گردانیدن کسی را کلانسالی، فروتن گردانیدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی)

لغت نامه دهخدا

اخلام

(اَ)

جمع واژۀ خلم. دوستان. یاران.

لغت نامه دهخدا

اخمام

(غَ)

متغیر شدن شیر از بدبوئی مشک.

لغت نامه دهخدا

اخدام

(عَ / عِ)

بچاکری یعنی خادمی دادن کسی را. خادم دادن. خادمی کردن کسی را. (زوزنی).

لغت نامه دهخدا

اخذاء

(عَ / عِ)

خوار و رام کردن. (تاج المصادر بیهقی). مطیع کردن آدمی و رام کردن چاروا

لغت نامه دهخدا

اخذال

اخذال ولد وحشیه، یافتن مادر خود را بریده از خود. قال اللیث: اخذل ولدالوحشیه امّه، معناه وجد امّه تخذله. (تاج العروس).

لغت نامه دهخدا

ایذام

(اِ تِ)

واجب گردانیدن حج را بر خویشتن، (منتهی الارب) (آنندراج) (تاج المصادر بیهقی) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

الذام

(اِ)

لازم گردانیدن. (منتهی الارب) (آنندراج). الزام. ملتزم گردانیدن کسی به کسی. (از اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

اخیام

(غَ خوَرْ / خُرْ)

خیمه ساختن

لغت نامه دهخدا

اغذام

(اِ)

همه شیر پستان را خوردن: اغذم الفصیل ما فی ضرع امه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تمام خوردن فصیل شیر مادر خود را: اغذم الفصیل ما فی ضرع امه، شرب جمعه. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ارذام

(کُ نِ)

زیاده شدن هر چیزی. (منتهی الأرب). افزونی کردن.

لغت نامه دهخدا

خذام

(خِ)

نام پدر خنساء است بعضی او را پسر ودیعه نام برده اند و بعضی دیگر پسر خالد. ابونعیم می گوید: کنیۀ او ابوودیعه است. صاحب مبسوط و بخاری از طریق خنساء روایت کردند که گفت: پدرم مرا بشوهر سپرد، در حالی که من دختری بیش نبودم. صاحب اصابه این خبر را کریه دانسته است. (از الاصابه قسم 1 ج 1 ص 106)
ابن خالد، وی از بنی عبید بن زید بن احد بن عمرو بن عوف و از منافقان و از اصحاب مسجدالضرار بود. (از امتاع الاسماع ص 480، 472)

لغت نامه دهخدا