جدول جو
جدول جو

معنی اثأب - جستجوی لغت در جدول جو

اثأب
(اَ ءَ)
درختی است که از چوب آن مسواک کنند. اثب. اثاءبه یکی. (منتهی الارب) ، کلان سرین شدن (زن). (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(اَ ءَ بَ)
واحد اثاءب. (منتهی الارب). یک بن اثأب
لغت نامه دهخدا
(اَ ءَ بَ)
موضعی است میان مکه و مدینه، کلان سرین شدن (زن). (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(اَ ءَ)
نعت تفضیلی از دأب: مارأیت رجلاًادأب سواکاً و هو صائم من عمر. (الکنی للدولابی)
لغت نامه دهخدا
(اَ ءُ)
جمع واژۀ ثوب
لغت نامه دهخدا
(اَرِ)
جمع واژۀ اثرب. جج ثرب. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(اَ ءَ)
کین کش تر.
- امثال:
اثأر من قصیر، یعنون قصیربن سعد اللخمی صاحب جذیمه الابرش و هو اول و یقال احد من ادرک ثأره وحده. (مجمع الأمثال میدانی)
لغت نامه دهخدا
(ثَءْبْ)
ثوباء. خامیاز. خامیازه. خمیازه. دهن دره. دهان دره. آسا. فاژ. باسک. کهنزه. بیاستو. هاک. فاژه. آهنیابه
لغت نامه دهخدا
(تَ)
خمیازه کشیدن. دهان دره کردن. آسا کردن. فاژیدن. تثاؤب
لغت نامه دهخدا